Agape to bezwarunkowa miłość, miłość hojna, miłość bez granic; czysta, wolna. Przywykliśmy do życia w świecie, w którym ludzie działają, spodziewając się uzyskać coś w zamian. Akcja wywołuje reakcję. Niestety, bezinteresowne relacje nie budzą w nas entuzjazmu. To, co powinno być przyjaźnią, staje się interesowne. Co może mi zaoferować druga osoba? Jakie korzyści muszę uzyskać poprzez udział w tym wydarzeniu? Kim jest ta osoba? Co ona robi? Jakie jest jej pochodzenie?

Miłosierdzie, współczucie, litość słowa, które w dziejach ludzkości miały bardzo pozytywną wymowę, w ostatnich latach budzą duży opór jako wrogie życiu. Autor podejmuje się obrony miłosierdzia przed wypaczoną jego postacią. W historii miłosierdzie przyjmowało niekiedy formy będące jego karykaturą...

Wiara w Trójcę Świętą wyróżnia chrześcijan. Począwszy od znaku krzyża, objawia się w ich sposobie przeżywania chrztu, Eucharystii, w sztuce religijnej, ikonografii, a także poprzez poszukiwanie jedności w małżeństwie, rodzinie, społeczeństwie, Kościele.  Objawienie Trójcy Świętej – fakt, że Bóg nie jest samotny – utwierdza człowieka w przekonaniu, że prawdziwe istnienie wyklucza życie tylko dla siebie, lecz oznacza otwarcie: wyjście z siebie, by znaleźć się w drugim i z drugim. 

Prędzej czy później każdy z nas dochodzi do etapu, w którym zaczyna szukać Boga. Ludzie sukcesu, którzy wydają się mieć wszystko, ludzie uważający się za przegranych, którzy utracili nadzieję. Ludzie starsi, których czas się kończy, i młodzi, którzy znaleźli się w życiowej „ślepej uliczce”. Lecz jakiego Boga? Przez kogo opisanego? Gdzie objawionego? Ile osób potwierdziło Jego istnienie? Książka ta opowiada o Bogu, którego szukasz. O Bogu, który się objawił, którego tożsamość nie jest tajemnicą, a troska o nas nie jest trzymana w sekrecie.

Czy Bóg działa, kiedy Go proszę? Czy nasza modlitwa może Boga do czegoś nakłonić? Jeżeli Bóg może czynić cuda, to dlaczego robi to tak rzadko? Czy Bóg może zrobić wszystko, o co Go proszę? Jak to możliwe, że Bóg jest dobry, skoro chce, aby Go prosić? Jaka jest różnica między losami tych, którzy się modlą, a tych, którzy tego nie czynią?

Ksiądz Pierre Descouvemont stara się odpowiedzieć na pytania o obecność Bożej Opatrzności w świecie i życiu każdego z nas. Czerpiąc z Pisma Świętego, słów i życia Jezusa Chrystusa, doświadczeń wybranych Świętych każdej epoki czy wreszcie z tradycji Kościoła, autor wprowadza nas w misterium Bożej Opatrzności. Pokazuje, że doświadczenie zwątpienia i próby było nieustannie obecne w życiu chrześcijańskim, jednak Pan zawsze "z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra" (Rz 8, 28).

"Czym sobie na to zasłużyłem?" – to pytanie zadaje sobie wiele osób przeżywających chorobę, śmierć, katastrofy. Także codzienne cierpienie, jak rozpad związku czy strata miejsca pracy przynosi wiele wątpliwości. Nie znajdujemy odpowiedzi na to, dlaczego miłosierny Bóg do tego dopuszcza. A. Grün pomaga znaleźć odpowiedź na te pytania i opisuje na podstawie konkretnych doświadczań, jak można sobie z nimi poradzić. Pokazuje, jak można przyjąć cierpienie i nauczyć się je rozumieć.  To książka, która daje pocieszenie.

Słowa są jedynie próbą zbliżenia się do miłości, lecz nigdy nie zastąpią jej samej. Miłość jest niezależna od tego, czy właśnie w tym momencie ktoś was kocha, czy wy jesteście w kimś zakochani. Miłość jest jakością boską. Zaczarowuje nasze życie. Taka miłość jest w każdym z nas i otacza nas w stworzeniu, obejmuje nas kochającą rzeczywistością Boga, otula nas, jest w kochających nas ludziach. Życzę wam, żebyście czuli, że jesteście kochani i czerpali radość z miłości, którą darzycie innych ludzi.

W książeczce tej zostały zebrane rekolekcje głoszone w 2011 roku w Domu Papieskim, w obecności papieża Benedykta XVI i członków Chóru Kaplicy Sykstyńskiej.   Idąc śladami dwu encyklik Benedykta XVI poświęconych tematowi miłości (Deus caritas est i Caritas in veritate), za punkt wyjścia obrałem pierwsze źródło miłości, Boga, ażeby w ten sposób ukazać piękno chrześcijańskiego ideału, godzącego w sobie eros i agape oraz konieczność przenikania nim wszystkich ludzkich relacji.

Dzisiejszy człowiek z pewnością jest bardziej wrażliwy niż kiedyś. Problemy ze znalezieniem sensu życia, podołaniem odpowiedzialności, konfrontacją ze złem ukazują ogrom ludzkiej niepewności. Ten brak spójności jest świadectwem życia wewnętrznego, w którym nie ma jedności. Aby ją osiągnąć, należy spojrzeć własnej słabości w twarz.