Alfa, Leonii, Tytusa, Elfega, Tymona, Adolfa – wyślij kartkę
- Aborcja, Eutanazja
- Biblia
- Bóg, wiara, rozum
- Cierpienie, Chorzy
- Cuda
- Czaty
- Dekalog
- Dogmaty
- Duch Święty
- Duchowość
- F.A.Q.
- Filozofia
- Grzech
- Historia Kościoła
- Inne religie
- Jezus Chrystus
- Katechezy
- Kościół
- Maryja
- Misje
- Modlitwa
- Moralność
- Muzyka, kultura, sztuka
- Nawrócenie
- Powołanie
- Prawo kościelne
- Rodzina, Małżeństwo
- Rozważania, opowiadania
- Sakramenty
- Seksualność
- Sekty, okultyzm
- Sens życia
- Spowiedź święta
- Szatan, piekło
- Świadectwa
- Świat wokół nas
- Święci, Świątobliwi
- Tradycje, Liturgia
- Wywiady
- Życie wieczne
Franciszkański Zakon Świeckich
W naszej parafii ksiądz mówił o franciszkańskim zakonie świeckich. Jestem tercjarką należącą do tzw. III zakonu św. Franciszka z Asyżu. Czy franciszkański zakon świeckich jest czymś innym?
Nie. Jest to nazwa, której używa się współcześnie na określenie III zakonu św. Franciszka, ruchu tercjarzy franciszkańskich. Ruch ten zapoczątkował św. Franciszek, dając w r. 1221 zasady życia chrześcijańskiego dla świeckich. Franciszkański zakon świeckich jest wspólnotą wiernych, którzy żyjąc wśród świata, starają się zdążać do doskonałości chrześcijańskiej pod kierunkiem i w duchu zakonu franciszkańskiego, ale w sposób odpowiadający świeckim, stosownie do reguły, którą ułożył dla nich św. Franciszek. Tercjarze mają obowiązek podtrzymywać życie ewangeliczne, służyć Kościołowi i społeczeństwu w duchu św. Franciszka. Szczególnym ich zadaniem jest tak rozświetlać wszystkie sprawy doczesne, pośród których żyją i w zwyczajnych warunkach życia rodzinnego i społecznego, aby się ustawicznie dokonywały i rozwijały po myśli Chrystusa i aby służyły chwale Stworzyciela i Odkupiciela.
Fr. Justin - "Rosary Hour"
http://www.rosaryhour.net/
Nie wiem, co doradzić komuś, kto chciałby mieć lepsze wyniki w nauce, więcej zarabiać, czy otrzymać więcej łapek w górę na portalach społecznościowych. Wiem, że wszystko, co mam tu na ziemi, przeminie, nie wyłączając mnie. Lubię mieć coś i być kimś, ale to wszystko nie jest mnie w stanie zaspokoić. Co zatem pozostaje? Postawienie wszystkiego na Boga. Łatwo powiedzieć, ale jak to zrobić?
