Szabat, zakaz prac w polu był posunięty do takiego absurdu, że nawet człowiek głodny nie mógł zrywać kłosów i łuskać z nich ziaren, by się nimi nasycić. Tymczasem Jezus Chrystus pokazuje swoim uczniom i nam czytającym Ewangelię, że pierwsze pragnienie Boga to nasycić człowieka. Bóg nie pragnie byśmy byli głodni. Bóg nie godzi się na nasz głód. Chce byśmy najpierw nasycili się duchowo, a potem fizycznie. Kłosy zrywane przez uczniów to symbol nawiązujący do Eucharystii, to dowód na to, że Bóg jest gotów obdarowywać człowieka zawsze i wszędzie tylko po to, żebyśmy zrozumieli, że On dba o każdą sferę naszego życia, że nie pozwala, żebyśmy w czymkolwiek odczuwali głód: w życiu fizycznym, psychicznym czy duchowym. Bóg jest dawcą, pokarmem na życie wieczne.