Adwent to czas szczególny. I chociaż dzień coraz krótszy, a aura niezbyt sprzyjająca, większość ludzi przyznaje, że lubi tę atmosferę oczekiwań i przygotowań. 

 

Michalita, ks. Roman Chyliński – rekolekcjonista, zapraszany na głoszenie słowa Bożego w Polsce i za granicą, zauważa, że istotnie jest taka pokusa, aby w Adwencie skupić się na życiu konsumpcyjnym. – Mikołaj, podarunki pod choinkę, zakupy, jedzenie na święta, alkohol, przyjazd gości lub wyjazd do rodziny – wylicza i przyznaje: – To wszystko wiąże się z troskami doczesnymi, z bieganiem po sklepach... Przekonuje też, że chociaż jest to część tradycji związanych ze świętowaniem Bożego Narodzenia, konsumpcjonizm nie może zdominować tych starań. 

 

 

Jak więc sobie poradzić i pogodzić przygotowania? Przykładem mogą być rozwiązania od lat praktykowane w rodzinie Ewy i Wacława Meryndów. Aby mieć czas na udział w roratach, na przystąpienie do sakramentu pokuty, domownicy starają się odpowiednio wcześniej wszystko zaplanować. A pracy jest niemało, wszak przy wigilijnym stole zasiada kilkanaście osób. W tym roku może być ich ponad 20! Meryndowie mieszkają w bloku na jednym z krakowskich osiedli. Po wyfrunięciu z gniazda Grzegorza oraz Katarzyny (założyli już swoje rodziny) oraz Maćka, który też się usamodzielnił, z rodzicami pod wspólnym dachem żyją: Piotr i Łukasz (studenci), Wojciech i Ania (licealiści), Dominika (gimnazjalistka) oraz Madzia i Michał – uczniowie szkoły podstawowej. Ewa i Wacław: – Święta spędzają z nami najczęściej jeszcze dorosłe dzieci z rodzinami, a mamy już pięcioro wnucząt, oraz dziadkami – Franciszkiem i Włodzimierzem. Jeżeli dzieci wyjeżdżają do teściów albo ojcowie goszczą u naszego rodzeństwa, to czujemy, że kogoś brakuje… Z rozmowy z domownikami wynika, że o wieczerzy wigilijnej myśli się u nich dużo wcześniej. Pani Ewa opowiada, że jesienią mąż, ze starszymi synami, wyrusza na grzybobranie. Dodaje, że podobnie było z rybami. Wacław jest wędkarzem, więc i ryby były złowione i przygotowane do pieczenia przez niego. Teraz i karp, i ulubiony przez rodzinę pstrąg są kupowane, ale oporządzenie ryb to nadal rola głowy rodziny. Pan Wacław podkreśla: – Żeby uniknąć pośpiechu i nerwowej atmosfery przygotowujemy święta z dużym wyprzedzeniem. 

 

 

Pani domu: – Generalne sprzątanie, duże zakupy są zrobione odpowiednio wcześniej. Uczestniczą w nich wszyscy domownicy, każdy według swych możliwości. Dodaje, że najpierw trzeba przygotować przysmaki na wigilie klasowe, a potem dopiero zająć się pieczeniem ciast świątecznych, w czym wszyscy starają się pomóc. Ponadto najstarsze dzieci przychodzą na Wigilię, przynosząc ze sobą wigilijne i świąteczne, ustalone wcześniej z mamą, przysmaki. Ks. Roman Chyliński przyznaje, że dobrze jest odpowiednio wcześniej pomyśleć, jak te przedświąteczne starania pogodzić. Przypomina: – Adwent, jak sama nazwa wskazuje, jest czasem przygotowania naszego serca dla przychodzącego Pana Jezusa i głębokiego doświadczenia oraz przeżycia świąt Bożego Narodzenia. Podkreśla, że nie można tego dokonać w brudnym mieszkaniu, w nerwowej przedświątecznej atmosferze, w bieganiu po sklepach do ostatniej chwili, bo wciąż jest jeszcze coś do kupienia… W rodzinie Meryndów wszyscy starają się mieć udział w przedświątecznej krzątaninie. Przykładem może być wykonywanie uszek. – Robimy je z reguły w niedzielę poprzedzającą Wigilię – mówi pani Ewa i nazywa tę pracę chwilą rodzinnej działalności. Z uśmiechem stwierdza: – Czasem wydaje się, że trudno jest pomocników zwołać, ale gdy przyjdzie pierwszy, to po nim zjawiają się następni. 

 

 

Niektórzy domownicy sami włączają się do pracy, innych trzeba zachęcić do pomagania. – Bardzo te przygotowania lubimy – mówią jednym głosem Madzia i Michał, zauważając, że na co dzień wszyscy są zabiegani, a w czasie przedświątecznym jest inaczej. Z kolei Ania, chętnie zajmująca się przygotowaniem ciast oraz świątecznymi dekoracjami, zauważa: – Takie wspólne przygotowanie do Wigilii to dobra okazja do budowania i wzmacniania więzi oraz pogłębiania wzajemnych relacji. A gdy dopytuję najstarszą córkę, jak wspomina ten czas przygotowań, Katarzyna z uśmiechem wyznaje: – Pamiętam, że to było miłe wspólnie wykonywać te różnorodne prace przed świętami. Owszem, było dużo obowiązków, ale mama nie musiała nas do ich wykonywania zmuszać. Każde z nas otrzymywało zadania na miarę swych możliwości. Ewa Merynda mówi, że bardzo sobie ceni ten grudniowy czas: – W sposób szczególny integruje kuchnia, w której przy wykonywaniu prac domownicy dzielą się wspomnieniami. Dodaje, że tam spotykają się również po wieczerzy wigilijnej. Co warte podkreślenia, u Meryndów w czasie Wigilii i Bożego Narodzenia nie włącza się telewizora, a kolędy śpiewają wszyscy domownicy. Ks. Roman Chyliński przyznaje, że w ramach adwentowych przygotowań oraz wspólnego świętowania warto zrezygnować z oglądania telewizji, aby w tym okresie być razem, mieć czas na wspólne czytanie Słowa Bożego, na rozmowy, na zabawy z dziećmi. 

 

 

Omawiając rolę przygotowań, pani Ewa wymienia budowanie więzi oraz praktyczne umiejętności, które dzieci wynoszą z domu. Podkreśla, że wspólna aktywność dowartościowuje członków rodziny, pomaga im odnaleźć swoje miejsce. Dla pani domu Wigilia to także dzień imienin. – To jest najpiękniejszy prezent, który Pan mógł wymyślić na imieniny, bo w tym dniu w sposób szczególny odczuwam serdeczność moich bliskich, widzę ich zaangażowanie – przyznaje. Z rozmów wynika, że u Meryndów ten czas cenią wszyscy. – Katarzyna, najstarsza córka, stwierdza: – To w naszej rodzinie tradycja, że najpierw wspólnie się przygotowujemy, a potem świętujemy, ciesząc się z narodzenia Pana Jezusa.