Św. Bernardyn ze Sieny zasłynął jako czciciel Imienia Jezus i niestrudzony apostoł jego kultu. Swoją działalnością przyczynił się do odnowy zakonu franciszkańskiego. Jest doktorem Kościoła i patronem Sieny.

 

Bernardyn urodził się 8 września 1380 roku we włoskiej miejscowości Massa Marittima, koło Sieny. Kiedy był małym dzieckiem, zmarli jego rodzice. Wychowaniem zajmował się zamożny stryj, to dzięki niemu Bernardyn na uniwersytecie w Sienie studiował prawo i teologię.

 

Po rozdaniu swego majątku, Bernardyn w roku 1402 wstąpił w Sienie do zakonu franciszkańskiego. Po dwóch latach przyjął święcenia kapłańskie. Przez dwanaście lat przebywał w klasztorze w Caprioli, w pobliżu Sieny. Zajmował się tam głównie studiami nad Pismem św. oraz dziełami Ojców Kościoła.

 

Wkrótce Bernardyn zasłynął jako wspaniały mówca, w 1417 roku został mianowany kaznodzieją na całe Włochy. Przemierzał Italię, głosząc kazania na placach i rynkach miast. Za jego przyczyną dokonywały się cuda, ludzie nawracali się, a kapłani godzinami spowiadali penitentów skruszonych słowami Bernardyna.

 

Franciszkanin zasłynął jako czciciel Imienia Jezus. Głoszenie kazań zawsze rozpoczynał od wypowiedzenia tego Imienia. Miał również zwyczaj przerywania kazań, po czym podnosił w górę tabliczkę z napisem "Jezus". Wtedy słuchający go wierni padali na ziemię i oddawali hołd Bogu.

 

Był profesorem teologii, pełnił urząd wikariusza generalnego zakonu, brał udział w Soborze Florenckim (1439). Napisał cenne dzieła teologiczne. Proponowano mu objęcie biskupstwa w trzech miastach, Sienie, Ferrarze i Turbino, jednak za każdym razem odmawiał przyjęcia tych godności.

 

Dokonał głębokiej reformy zakonu franciszkańskiego, dając początek gałęzi zwanej obserwantami. Wielu spośród nich zostało wyniesionych do chwały ołtarzy, należą do tego grona także zakonnicy z Polski: św. Szymon z Lipnicy, św. Jan z Dukli, bł. Władysław z Gielniowa. Do naszej ojczyzny sprowadził ich św. Jan Kapistran: do Wrocławia (1452), Krakowa (1453) i Warszawy (1454). Braci tej gałęzi zakonu franciszkańskiego nazywa się w Polsce bernardynami.

 

Bernardyn zmarł 20 maja 1444 roku, w wiosce San Silvestro. Jego ciało przeniesiono do Aquila, gdzie spoczywa do dzisiaj. Sześć lat po śmierci kanonizował go papież Mikołaj V. W liturgii św. Bernardyn wspominany jest 20 maja.

 

franciszkanie.pl