DRUKUJ
 
Pielgrzymka Rodziny Szkół św. Jana Pawła II
 


W Rudzie Śląskiej-Kochłowicach odbyła się pielgrzymka Rodziny Szkół św. Jana Pawła II. Eucharystii przewodniczył abp Wiktor Skworc
 
Jeszcze raz, niejako ponownie, przyjmijcie w progi swoich szkół tego, którego posłał Dobry Pasterz jako Piotra naszych czasów, jako pasterza całej ludzkiej rodziny, dziś świętego Kościoła, Jana Pawła II. Możecie być pewni, on was wiele nauczy - zapewniał uczniów i nauczycieli abp Wiktor Skworc.
 
W czwartek przewodniczył on Mszy św. w kościele Trójcy Przenajświętszej w Rudzie Śl.-Kochłowicach, sprawowanej w intencjach dzieci i młodzieży oraz ich nauczycieli należących do szkół, którym patronuje św. Jan Paweł II.
 
Młodzi i Bernadka
 
Wokół ołtarza abp. Skworcowi towarzyszyli kapłani archidiecezji, a także ordynariusz Kościoła greckokatolickiego z Białorusi oraz dwaj kapłani posługujący we Francji. Ławki w całości zapełnili uczniowie i ich nauczyciele. W kochłowickim kościele spotkać można było i przedszkolaków, i dzieci z podstawówki, uczniów gimnazjum oraz szkół ponadgimnazjalnych. Młodym i ich opiekunom tego dnia towarzyszyły relikwie św. Bernadety.
 
Razem stworzyli oni VII Pielgrzymkę Szkół im. Jana Pawła II z Archidiecezji Katowickiej.  Duchowym opiekunem wszystkich szkół, którym patronuje polski papież, jest ks. Jerzy Lisczyk, proboszcz z Kochłowic.
 
W homilii metropolita katowicki zachęcał nauczycieli i wychowawców, by uczniom przekazywali pełny obraz Jana Pawła II. - Wielkim dobrem wychowawczym będzie to, jeśli młodemu pokoleniu ukażemy nie tylko ludzkie przymioty Jana Pawła II, ale również jego otwarcie się na Boga, przykład modlitwy i służby człowiekowi. Dbajmy o przekazywanie pełnego obrazu papieża z Polski. Gdyby teraz stanął przed nami, z pewnością chciałby, abyśmy wszyscy doszli do poznania Jezusa, umiłowania Go i świętości, czyli przebywania z Nim na zawsze w niewypowiedzianej komunii miłości - wyjaśniał.
 
Pocałunek na rękach matki
 
Abp Skworc przypomniał też słowa papieża Polaka, jakie wygłosił do swoich rodaków 16 czerwca 1983 r. na lotnisku Okęcie. "Przybywam do ojczyzny. Pierwszym słowem, wypowiedzianym w milczeniu i na klęczkach, był pocałunek tej ziemi, ojczystej ziemi. Idąc za wzorem Pawła VI, czynię tak na początku każdej wizyty duszpasterskiej, przez cześć dla samego Stwórcy oraz dla synów i córek ziemi, do której przybywam. Pocałunek złożony na ziemi polskiej ma jednak dla mnie sens szczególny. Jest to jakby pocałunek złożony na rękach matki - albowiem ojczyzna jest naszą matką ziemską. Polska jest matką szczególną. Niełatwe są jej dzieje, zwłaszcza na przestrzeni ostatnich stuleci. Jest matką, która wiele przecierpiała i wciąż na nowo cierpi. Dlatego też ma prawo do miłości szczególnej" - mówił wtedy.
 
Abp Skworc zachęcał młodych i ich nauczycieli, by w roku świętowania 100. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości jak święty papież pokochali Polskę i jej dziedzictwo. - Dziś Jan Paweł II uczy nas umiłowania ojczyzny, które rozpoczyna się od kochania rodzinnego domu, swoich bliskich, historii swojej rodziny, środowiska, w którym żyjemy i wzrastamy. W naszej małej ojczyźnie - tu, na Górnym Śląsku - uczymy się miłości do ojczyzny wielkiej, która jest naszą matką. Dlatego, szkoły Jana Pawła II, czuwajcie. Nauczyciele, wychowawcy i uczniowie, bądźcie odpowiedzialni za to wielkie wspólne dziedzictwo, któremu na imię rodzinny dom, Górny Śląsk, któremu na imię Polska - zapraszał metropolita.
 
Na koniec Eucharystii, przed udzieleniem błogosławieństwa, abp Skworc uczniom zadał dwa zadania domowe. W pierwszym, trudniejszym, poprosił ich, żeby nie lekceważyli nauki. - Nasz kraj potrzebuje mądrych, dobrze wykształconych ludzi - apelował metropolita. - Lubicie się uczyć? - zapytał młodych. - "Tak!", "Nie..." - usłyszał w odpowiedzi. - Prawdę mówić! - droczył się z nimi i dostał jednoznaczną odpowiedź: "Nie". Drugie zadanie abp. Skworca nawiązywało do gestu Jana Pawła II, jakim był pocałunek ziemi, do której pielgrzymował. Metropolita zachęcał młodych, by powtórzyli ten gest, całując w policzek swoich rodziców. Ma to być symboliczne podziękowanie za trud włożony w ich wychowanie
 
fot. i tekst: Joanna Juroszek/Gość Niedzielny
www.archidiecezja.katowice.pl