Poniedziałek, 07 października 2024 r.
imieniny:
Krystyna, Marii, Marka – wyślij kartkę
Krystyna, Marii, Marka – wyślij kartkę
Posłuchaj Radyjka
- Aborcja, Eutanazja
- Biblia
- Bóg, wiara, rozum
- Cierpienie, Chorzy
- Cuda
- Czaty
- Dekalog
- Dogmaty
- Duch Święty
- Duchowość
- F.A.Q.
- Filozofia
- Grzech
- Historia Kościoła
- Inne religie
- Jezus Chrystus
- Katechezy
- Kościół
- Maryja
- Misje
- Modlitwa
- Moralność
- Muzyka, kultura, sztuka
- Nawrócenie
- Powołanie
- Prawo kościelne
- Rodzina, Małżeństwo
- Rozważania, opowiadania
- Sakramenty
- Seksualność
- Sekty, okultyzm
- Sens życia
- Spowiedź święta
- Szatan, piekło
- Świadectwa
- Świat wokół nas
- Święci, Świątobliwi
- Tradycje, Liturgia
- Wywiady
- Życie wieczne
Świat wokół nas
Beata Szymczak-Zienczyk
Czasem ludzie upatrują w terapii rozwiązania wszystkich swoich problemów, oczekują, że ktoś inny zdejmie im z pleców ciężar ich życia. A z własnym życiem trzeba się ciągle mierzyć, i nikt tego za nas nie zrobi. Z drugiej strony – warto skorzystać z pomocy, gdy trudno z nim sobie poradzić
– mówi Bogdan Kosztyła, teolog i psycholog z łódzkiego „Domu Miłosierdzia” w rozmowie z Beatą Szymczak-Zienczyk
Magdalena Jaroszewicz
Św. Siostra Faustyna wielokrotnie wskazywała na pokorę jako niezbędny środek potrzebny nam do zbawienia: „Pokora, pokora i zawsze pokora, bo sami z siebie nic nie możemy. To wszystko jest tylko łaską Bożą” (Dz.55) – pisała w swoim Dzienniczku. Jej spowiednik i kierownik duchowy bł. ks. Michał Sopoćko mówił: „Bez pokory nie możemy się podobać Bogu. Ćwicz się w trzecim stopniu pokory, to jest nie tylko się nie tłumaczyć i uniewinniać, jak nam coś zarzucają, ale cieszyć się z upokorzenia”(Dz.55).
Jacek Woźniakowski
Ksiądz za skarby świata nie powinien być urzędnikiem. Wszędzie mamy urzędników, którzy widzą w nas raz płatnika podatków, raz numerek na liście mieszkaniowej, raz nieboszczyka… Gdy się spotka osobę duchowną, to ma się nadzieję, że wreszcie będzie się traktowanym jak człowiek.
ks. Rafał Krakowiak
„Miłuj bliźniego swego, jak siebie samego” — wyjęte z Księgi Kapłańskiej (Kpł 19,18), prosto sformułowane zdanie, w którym wszystko jest jasne. Żydzi są jednak bardzo dociekliwi i w tym prostym zdaniu zaczęli doszukiwać się niejakich komplikacji. Owe trudności dotyczyły przede wszystkim określenia: „bliźni”. „Kto jest moim bliźnim?” — zapytał Jezusa jakiś uczony w Prawie. Zapytał o to, ponieważ, jak nadmienia św. Łukasz, chciał się usprawiedliwić.
Msza święta dla wielu z tych, którzy uczestniczą w niej w niedzielę, jest nieraz jedyną formą modlitwy, jaką praktykują. Dla innych - drugą, obok mniej lub bardziej systematycznej modlitwy osobistej. Natomiast dla pewnej grupy osób, które więcej się modlą, Eucharystia stanowi najistotniejszy punkt ich duchowego życia. Bardzo zależy im na głębokim przeżyciu Mszy świętej, pragną, by się stała poruszającym wydarzeniem spotkania z Chrystusem.
ks. Marek Dziewiecki
„Nie będziesz kradł” (Wj 20,15). Jedynie prawowity właściciel ma prawo korzystać z dóbr, które do niego należą. „(…) ani złodzieje, ani chciwi (…) ani zdziercy nie odziedziczą królestwa Bożego” (1 Kor 6,10). Siódme przykazanie nie tylko chroni własność materialną naszych bliźnich. Ono zabrania nam okradać bliźnich z ich dóbr duchowych. Chroni nas także przed okradaniem samych siebie, czyli przed marnotrawieniem daru człowieczeństwa, którym Bóg obdarzył każdego człowieka.
Błażej Strzechmiński OFMCap
Gorliwy kapucyn i niezłomny patriota, br. Wacław Nowakowski nie ugiął się pod ciężarem carskich represji, które spadły na niego za działalność w ruchu narodowowyzwoleńczym. Nie zdradził ojczyzny ani Boga. Nawet podczas katorżniczej drogi na Sybir pozostał wierny zakonnej tożsamości i chrześcijańskim wartościom.
Paweł Hańczak OCD
Współczesne dokumenty Kościoła bardzo często podkreślają potrzebę dbania o to, co nas otacza: o faunę i florę, o różne gatunki zwierząt i roślin, o cały stworzony świat – o przyrodę. Jednak można zapytać: Dlaczego? Co na ten temat mówią nam święci poprzednich wieków, także święci karmelitańscy? Czy ich podejście może być dla nas inspirujące?
Monika Deja
W psychologii funkcjonuje pojęcie „zadań rozwojowych”. Definiuje się je jako cele, które każdy człowiek powinien zrealizować na danym etapie swojego życia. Pomyślne wywiązanie się z zadań rozwojowych gwarantuje poczucie satysfakcji, akceptacji ze strony społeczeństwa, a także jest podstawą udanego wypełnienia kolejnych zobowiązań. Wśród zadań rozwojowych, charakterystycznych dla okresu dojrzewania i wczesnej dorosłości, wymienia się m.in. ukształtowanie własnej tożsamości, nauczenie się funkcjonowania w relacjach interpersonalnych, osiągnięcie niezależności emocjonalnej, społecznej i ekonomicznej, podjęcie pracy zawodowej i innych obowiązków obywatelskich.
Beata Nadolna
Przedszkole jest pierwszą szkołą dla dziecka. To coś więcej niż realizowanie podstawy programowej, czy najwspanialszego programu wychowawczo-dydaktycznego. Podstawowym zadaniem przedszkola jest wychowanie dziecka do uniwersalnych wartości moralnych (takich jak na przykład: szacunek, uczciwość, sprawiedliwość, posłuszeństwo, przyjaźń i miłość, piękno i mądrość), wszechstronny rozwój i przygotowanie do pierwszego etapu osiągnięcia dojrzałości – do podjęcia nauki w szkole.
Polecamy
Beata Szymczak-Zienczyk
Czasem ludzie upatrują w terapii rozwiązania wszystkich swoich problemów, oczekują, że ktoś inny zdejmie im z pleców ciężar ich życia. A z własnym życiem trzeba się ciągle mierzyć, i nikt tego za nas nie zrobi. Z drugiej strony – warto skorzystać z pomocy, gdy trudno z nim sobie poradzić
– mówi Bogdan Kosztyła, teolog i psycholog z łódzkiego „Domu Miłosierdzia” w rozmowie z Beatą Szymczak-Zienczyk
Ostatnio dodane
- Porozmawiaj z psychologiem
- Przykazał czy pozwolił? Komentarz Bractwa Słowa Bożego
- Pokora i posłuszeństwo św. Siostry Faustyny
- Od pokusy do świętości - święty Jan Maria Vianney
- Czego świeccy oczekują od księży?
- Misja i powołanie rodziny w Kościele
- Kto jest moim bliźnim?
- Modlić się Mszą świętą
- Każda posługa, która przynosi chwałę Panu, jest piękna. Komentarz Bractwa Słowa Bożego
- Nie okradaj bliźnich ani samego siebie!
Zobacz także
Jacek Wójcik
Pomocy innym ludziom trzeba się – tak jak każdej rzeczy – nauczyć. Pomoc musi być trafiona, konkretna – nie może być tylko zaspokajaniem naszej gorliwości. Dlatego trzeba się wiele dowiedzieć o drugim człowieku. Ta wiedza rozszerza nasze horyzonty. Obala wiele przesądów i mitów, którymi zaśmiecona jest nasza wyobraźnia. Trzeba nam poznać trudy ich codziennego życia.
