Kilka już lat temu natrafiłem na dość ciekawą analogię pomiędzy ewangelicznymi opisami zstąpienia Ducha Świętego na Jezusa w czasie chrztu w Jordanie a żydowskimi (rabinicznymi) interpretacjami frazy "Duch Boży unosił się nad wodami". Kiedyś dostałem propozycję opublikowania artykułu na temat ruah elohim w jednym czasopiśmie, więc napisałem tekst, ale ostatecznie nie został wydrukowany. Co prawda bardziej nadaje się na święto Chrztu Pańskiego, ale co tam.... 

Dialog odbudowujący zaufanie i miłość kończy się – trzy razy, po każdym pytaniu i odpowiedzi – powierzeniem Piotrowi zadania: Paś baranki moje. Piotr ma być pasterzem, i to podobnym do Jezusa. Ma być prawdziwym pasterzem (por. J 10), a zatem takim, który w sytuacji zagrożenia nie ucieknie, a raczej w razie potrzeby odda swoje życie za owce; szczytem bycia dobrym pasterzem jest męczeństwo. Jezus delikatnie przepowiada Piotrowi, że czeka go właśnie męczeństwo: Gdy byłeś młodszy, sam się przepasywałeś i chodziłeś, dokąd chciałeś. 

Jak konkretnie wyglądała modlitwa Ojców Pustyni? Była oczywiście zróżnicowana. Trochę zależało od indywidualnych zdolności. Czytamy o takim nowicjuszu, którego nauczono psalmu pierwszego; był oczywiście analfabetą jak bardzo wielu, więc uczył się wszystkiego na pamięć i kiedy się tego pierwszego psalmu nauczył, to powiedział: Dosyć! To mi na razie wystarczy. Po czym odmawiał ten psalm przez cały rok, zastanawiając się nad jego treścią, a po roku przyszedł po następny. Nie wiadomo, ile ich zdążył poznać przez całe życie. Normalnie jednak uczono się na pamięć całego psałterza, odmawiając część w stałych godzinach modlitwy, a resztę przy pracy. 

Celem wszystkich biblijnych procesów prawnych jest przywrócenie naruszonej sprawiedliwości. Bóg oskarża człowieka. Nie czyni jednak tego, aby go potępić, ale nakłonić do opamiętania i zmiany stanowiska. Na kartach Starego Testamentu Bóg często jawi się jako surowy, nieprzejednany i karzący sędzia, który brutalnie i bezwzględnie wymierza ludziom sprawiedliwość. Obraz ten wydaje się stać w opozycji do Boga, którego ukazał Jezus Chrystus w Nowym Testamencie: łagodnego, miłosiernego i przebaczającego.

W każdej sprawie mojego życia mogę być jednym z trzech, o których Nauczyciel mówi. Ptakiem i lilią, poganinem lub Jego uczniem i nikim więcej ani nikim mniej. Nikt nie może dwom panom służyć. Bo albo jednego będzie nienawidził, a drugiego miłował; albo z jednym będzie trzymał, a drugim wzgardzi. Nie możecie służyć Bogu i Mamonie!

Książka stanowi trzecią część komentarzy do czytań biblijnych po wydanych wcześniej przez tego autora „Komentarzach” na rok liturgiczny A (2007) i „Komentarzach” na rok liturgiczny C (2013), w ten sposób czytelnik otrzymuje komplet komentarzy na każdy rok liturgiczny. Podobnie jak wcześniejsze części obecnie wydany tom na rok B zawiera komentarze do I i II czytania mszalnego, niekiedy do psalmu responsoryjnego oraz do Ewangelii na każdą niedzielę, uroczystość i niektóre święta całego roku liturgicznego. W tym obecnym opracowaniu uwzględniono nowe czytania według drugiego polskiego wydania lekcjonarza mszalnego (2015). Dodano również indeks komentowanych fragmentów biblijnych, a tekst złożono dużą, wyraźną czcionką.

Chrystus jet niezwykle wytrwałym Oblubieńcem. Nie uda Ci się zniechęcić Go ani zniszczyć w Nim zachwytu wobec Ciebie - Jego oblubienicy. Im trudniej będzie Cię zdobyć, im trudniej będzie Mu Ciebie w sobie rozkochać, tym bardziej będzie zdeterminowany, aby walczyć i nie ustępować ani na krok. Jego miłość jest przeogromna, a potwierdza ją nieustępliwa cierpliwość i miłosierdzie. Jednak kiedy rozpoznasz, że Twoje wątpliwości są zaproszeniem do nowego życia z Nim i uwierzysz w Jego ofiarną miłość, i pozwolisz swemu sercu rozkochać się w Nim, wtedy może stać się coś zdumiewającego. Możesz zostać niezmiernie obdarowana "Boskim spojrzeniem". 

Zdaje się, że nie brakuje wartościowych treści na czas Wielkiego Postu, ale... co z treściami dedykowanymi na dni radości wielkanocnej? Tę lukę w tym roku wypełniają 4 odcinki rozmów pod hasłem Tempus Paschale. Grzegorz Misiewicz zaprasza do rozmowy ks. Janusza Lemańskiego i wynikliwie analizuje kolejne wydarzenia, które domagają się wyjaśnień. Przecież nikt ot tak po śmierci nie znika z grobu.

Nie bój się! Zaufaj i wejdź w tę nową relację. Bóg Cię do niej nieustannie wzywa. Zaufaj Mu i daj się poprowadzić. Na pewno nie pożałujesz.Przyjdź, Panie Jezu! Zapraszamy do codziennych rozważań w dniach od 19 do 25 grudnia 2019 roku.