W Biblii znajdziemy wiele dziwnych fragmentów, które wprawiają w zakłopotanie. Nadzwyczaj tajemniczo brzmi na przykład opowieść o Mojżeszu, którego próbował zabić Bóg: "W czasie podróży w miejscu noclegu spotkał Jahwe Mojżesza i chciał go zabić. Sefora wzięła ostry kamień i odcięła napletek syna swego i dotknęła nim nóg Mojżesza, mówiąc: «Oblubieńcem krwi jesteś ty dla mnie». I odstąpił od niego [Jahwe]." (Wj 4, 24-26).

Oficjalnie 6 stycznia to święto Epifanii (gr. epiphaneia – zjawienie się), czyli Objawienia Pańskiego – zjawienia się Boga na świecie i Jego ukazania się ludziom. Pierwotnie zatem, w dniu tym świętowano Narodzenie Chrystusa. Dopiero później związano ten dzień z postaciami tajemniczych Trzech Króli. Uroczystość ta kończy najściślejszy okres Bożego Narodzenia – dawniej czas od Wigilii do Objawienia Pańskiego uważano za tak święty, że nie wykonywano w nim żadnych ciężkich prac.

Po co Dziewicy mąż? Gdy nie znajdujemy odpowiedzi – wzruszamy ramionami, uznając sprawę za nieistotną w przekonaniu, że jeśli "coś tu nie gra", to z pewnością lepiej to odrzucić. Inaczej postąpił Józef, któremu też coś nie zagrało na wieść o cudownej brzemienności Maryi. Ale na tej pierwszej reakcji nie poprzestał.

Życie Maryi było wypełnione miłością i ludzkim cierpieniem. Jednak, poza jedną wymówką w jerozolimskiej Świątyni, z Jej ust nie padły słowa skargi, żalów czy pretensji. Wszystkie trudne sprawy przechowywała w swoim sercu, rozważała i kontemplowała.

Autentyczna modlitwa - według Mistrza z Avila - wyzwala z egoizmu i samolubstwa: "Zamykasz za sobą drzwi, by się modlić, zaraz jednak szukasz swojej chwały, ostentacyjnie wykonując niby dobre uczynki. Tam w skupieniu opłakujesz swoje grzechy, a zaraz potem jesteś przyczyną łez drugich ludzi. Tam oświadczasz, że jesteś prochem, jednak zaraz przysięgasz na niebo, że twoja krew jest lepsza. Zapominasz o tym, że wszyscy pochodzimy z tej samej ziemi. (...) Staraj się poznać, jak jesteś przyziemny, pełen samolubstwa. We wszystkich twoich ćwiczeniach szu­kasz samego siebie" (648).

Temat papiestwa jest bardzo często wykorzystywany w atakach przez przeciwników Kościoła. Nieomylność następcy Piotra czy jego szczególną rolę w Kościele obierają sobie za cel zarówno ateiści, jak i protestanci. Między katolikami a protestantami i wieloma innymi wyznaniami chrześcijańskimi temat ten stanowi kość niezgody... Książka to kolejny zbiór tekstów Ojca Salija, w którym między innymi o najstarszych świadectwach prymatu biskupów Rzymu, o nieomylności następcy Piotra, czy dlaczego następcę Piotra nazywamy Ojcem Świętym?

Autorzy analizują działalność papieży w czasach wojny - począwszy od wielkich światowych konfliktów, a kończąc na ataku na Irak w marcu 2003 roku; wychodząc od "Orędzia Pokojowego" Benedykta XV, poprzez orędzia Piusa XII w wigilię drugiej wojny światowej, a następnie podczas konfliktu w Korei, rolę Jana XXIII w czasie kryzysu kubańskiego i interwencje Pawła VI na temat Wietnamu, by wreszcie dotrzeć do najnowszych wojen, jakie toczyły się już za pontyfikatu Jana Pawła II: wojny o Falklandy, wojnę perską, konflikty w Jugosławii, kampanię w Kosowie, kryzys w Ziemi Świętej, aż do ataku przeciwko Saddamowi Husajnowi.

Nietypowe rozważania na Adwent 2010 roku...

Tydzień Powszechnej Modlitwy o Jedność Chrześcijan...