Wyruszyć razem ze św. Teresą od Jezusa (1515- -1582) na adwentową drogę to okazja, aby na nowo rozsmakować się w słowie Jezusa. Wyrazu "rozsmakować" nie u żywam tutaj przypadkowo. W swoim komentarzu do Pieśni nad Pieśniami Święta porównuje Chrystusa do "drzewa urodzajnego". Zachęca nas, abyśmy usiedli w Jego cieniu i spożywali owoce, czyli słowa, które Pan zostawił nam w Ewangelii:
Wydawca: Wydawnictwo Karmelitów Bosych Rok wydania: 2014 ISBN: 978-83-7604-332-6 Stron: 118 Rodzaj okładki: Miękka |
Narodzenie Pańskie, Wieczorna Msza Wigilijna
Przewodnik na drogach Wcielenia
[…] oto anioł Pański ukaza ł mu się we śnie i rzekł: „Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów. A stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez Proroka: Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel, to znaczy: Bóg z nami”. Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański: wziął swoją Małżonkę do siebie.
(Mt 1, 20-24)
Proszę tylko na miłość Boga każdego, kto by mi nie wierzył, niech spróbuje, a z własnego doświadczenia przekona się, jak dobra i pożyteczna to rzecz, polecać się temu chwalebnemu Patriarsze i go czcić. Szczególnie dusze oddane modlitwie wewnętrznej powinny go ustawicznie wzywać z ufnością i miłością. Nie rozumiem, jak można pomyśleć o Królowej Aniołów i o tych latach, które przeżyła z Dzieciątkiem Jezus, a nie dzię kować zarazem świętemu Józefowi za poświęcenie, z jakim wówczas ich oboje opieką swoją otaczał. Kto nie znalazł jeszcze mistrza, który by go nauczył modlitwy wewnętrznej, niech sobie tego chwalebnego Świętego weźmie za mistrza i przewodnika, a pod wodzą jego nie zbłądzi.
[Księga życia 6, 8]
Modlitwa:
Ojcze niebieski, gdy adwentowa droga dobiega końca, moje serce wypełnia radość. Razem z moimi bliskimi oraz z chrześcijanami wszystkich kontynentów stoję dziś u progu świąt Narodzenia Twego Umiłowanego Syna. Proszę tylko o jedno: daj nam oczy i serce św. Józefa, abyśmy na modlitwie przenosili góry.
***
Narodzenie Pańskie, Msza święta w nocy
Noc pełna uwielbienia
Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Powiła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Wtem stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła. […] I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga.
(Łk 2, 6-9. 13)
Słuchaj, pasterzu, czyje to są głosy?
– To śpiew aniołów, gorzeją niebiosy.
Zabrzmiały dzisiaj, pośród nocy pienia Przecudne śpiewy, pełne uwielbienia, I rozbudziły świat z poranną zorzą.
Pójdźmy, pasterze, ujrzeć Matkę Bożą! Słuchajcie, jak brzmią uwielbienia głosy
– To śpiew aniołów, gorzeją niebiosy.
Pełna uroku, wdzięku dziewiczego, Kim jest ta w grocie klęcząca Dziewica?
– To córka miła Ojca Przedwiecznego, Bożą pięknością jaśnieją Jej lica. Słuchajcie, jak brzmią uwielbienia głosy
– To śpiew aniołów, gorzeją niebiosy.
[Poezje 14]
Modlitwa: Ojcze niebieski, w tę cudowną noc Bożego Narodzenia razem z pasterzami przychodzę do ubogiej stajenki betlejemskiej. Tutaj chcę adorować Twojego umiłowanego Syna, Emmanuela, Boga obecnego w małym Dzieciątku, Synu Maryi. Niech moja adoracja będzie pełna zadziwienia, uwielbienia i radości.
***
Okres Narodzenia Pańskiego
Narodzenie Pańskie, Msza święta o świcie
Kontemplować z prostotą
Gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili nawzajem do siebie: „Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił”. Udali się też z pośpiesznie i znaleź li Maryję, Józefa oraz leżące w żłobie Niemowlę. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli, co im zostało objawione o tym Dziecięciu. A wszyscy, którzy to słyszeli, zdumieli się tym, co im pasterze opowiedzieli. Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu.
(Łk 2, 15-19)
Zaprawdę, takie się w nas ukrywają tajemnice, że częstokroć, gdy którąś z nich ujrzę, zdumienie mnie ogarnia, a ileż ich wię cej musi być, których nie dostrzegam! O, Panie mój i Boże mój, jakże nieogarniona jest Twoja łaskawość! A my na tej ziemi, ciemni i nieświadomi jak proste pastuszki, wyobrażamy sobie, że zdołamy choćby w jakiejś cząstce ją zgłębić. Wszelka o Tobie wiedza i nasze poznanie tyle znaczy, co nic, kiedy w nas samych takie są głębokie tajemnice, których dociec nie potrafimy. Tyle, co nic, mówię, w porównaniu z tym mnóstwem tajemnic i doskonałości, które są w Tobie. Bo niemniej wielka i niezmierzona jest łaskawość Twoja, którą nasz umysł, przez rozważanie dzieł Twoich, dojrzeć i poznać zdoła.
[Twierdza wewnętrzna IV, 2, 5–6]
Modlitwa:
Duchu Święty, to Ty sprawiłeś, że Maryja poczęła w swym łonie Jezusa i urodziła Go zdrowego w stajni betlejemskiej. Naucz mnie w te ś więta stawać z prostotą wobec tak niepojętej tajemnicy Wcielenia i być otwartym na nowe natchnienia.
***
Narodzenie Pańskie, Msza święta w dzień
I zamieszkało wśród nas
Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego - którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili. A Słowo stało się cia łem i zamieszkało wśród nas.
(J 1, 12-14)
We Mnie poszukuj istnienia twojego, Mnie zaś odnajdziesz w głębi serca swego.
W tak żywych rysach miłości płomienie Twe podobieństwo we Mnie utworzyły, Że żaden pędzel i żadne natchnienie Obrazu takiej piękności i siły
Stworzyć nie mogą, Tyś bowiem powstała Piękna, urocza z tchnieniem Wszechmocnego, Z mojej miłości, która wiecznie trwała.
Szukaj więc we Mnie istnienia twojego.
I gdybyś swoje ujrzała oblicze,
I swej istoty dostrzegła odbicie
Tak, jak je mają głębie tajemnicze
Mojej istoty, twoje ziemskie życie
Uleciałoby z ciasnego więzienia,
Bo nie jest w mocy znieść blasku takiego,
Więc Mnie poszukuj w głębi serca twego.
I to jest twojej miłości zadaniem, Abyś gotowa była w wnętrzu swoim, I stała czujna za każdym wezwaniem,
By być przybytkiem i mieszkaniem moim. Poza swą duszą nie szukaj Mnie w świecie, Bom Ja tak bliski istnienia twojego,
Ja cię ogarniam i daję ci życie,
Szukaj Mnie zatem w głębi serca twego.
[Poezje 8]
Modlitwa:
Panie Jezu Chryste, głębokie doświadczenie Twej realnej obecności zwykło rodzić w człowieku poetę. Jakby brakowało nam zwykłych słów, aby opowiedzieć o spotkaniu z żywym Bogiem. Niech te święta uczynią i ze mnie takiego bożego poetę, który zachwyca się nad tajemnicą Boga w ludzkim ciele.