logo
Środa, 18 września 2024 r.
imieniny:
Ireny, Irminy, Stanisława, Józefa – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Środa, 18 września 2024
XXIV tydzień Okresu Zwykłego, IV tydzień psałterza 
  

   

Święto św. Stanisława Kostki – zakonnika, patrona Polski   

 

Czytania liturgiczne
Środa. Święto św. Stanisława Kostki, zakonnika

Nowy lekcjonarz: Mdr 4, 7-15; 1 J 2, 12-17; Ps 148, 1b-2. 11-12. 13-14c (R.: por. 13a); Mt 5, 8; Łk 2, 41-52;

Stary lekcjonarz: Mdr 4, 7-15; Ps 148, 1-2. 11-13a. 13c-14 (R.: por. 12a i 13a); 1 J 2, 12-17; Mt 5, 8; Łk 2, 41-52;

 
[biały kolor szat]
 
 
  
PIERWSZE CZYTANIE (Mdr 4, 7-15)
Miarą starości – życie nieskalane

Czytanie z Księgi Mądrości

Sprawiedliwy, choćby umarł przedwcześnie, znajdzie odpoczynek. Starość jest czcigodna nie przez długowieczność i liczbą lat się jej nie mierzy; sędziwością u ludzi jest mądrość, a miarą starości – życie nieskalane.
Ponieważ spodobał się Bogu, został umiłowany, a żyjąc wśród grzeszników, został przeniesiony. Zabrany został, by złość nie odmieniła jego myśli albo ułuda nie uwiodła duszy, bo urok marności przesłania dobro, a burza namiętności mąci prawy umysł.
Wcześnie osiągnąwszy doskonałość, przeżył czasów wiele. Dusza jego podobała się Bogu, dlatego pośpiesznie uszła spośród nieprawości.
A ludzie patrzyli i nie pojmowali ani sobie tego nie wzięli do serca, że łaska i miłosierdzie nad Jego wybranymi, i o świętych Jego staranie.

Oto słowo Boże.


PSALM RESPONSORYJNY (Ps 148, 1b-2. 11-12. 13-14c)

Refren: Niech imię Pana wszyscy wychwalają.

Chwalcie Pana z niebios, *
chwalcie Go na wysokościach.
Chwalcie Go, wszyscy Jego aniołowie, *
chwalcie Go, wszystkie Jego zastępy.

Królowie ziemscy i wszystkie narody, *
władcy i wszyscy sędziowie tej ziemi,
młodzieńcy i dziewczęta, *
starcy i dzieci.

Niech imię Pana wychwalają, †
bo tylko Jego imię jest wzniosłe. *
Majestat Jego ponad ziemią i niebem.
On pomnaża potęgę swego ludu. †
Oto pieśń pochwalna wszystkich Jego świętych, *
synów Izraela, ludu, który jest Mu bliski.

DRUGIE CZYTANIE (1 J 2, 12-17)
Kto wypełnia wolę Bożą, trwa na wieki

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła

Piszę do was, dzieci, że dostępujecie odpuszczenia grzechów ze względu na Jego imię. Piszę do was, ojcowie, że poznaliście Tego, który jest od początku. Piszę do was, młodzi, że zwyciężyliście Złego.
Napisałem do was, dzieci, że znacie Ojca, napisałem do was, ojcowie, że poznaliście Tego, który jest od początku, napisałem do was, młodzi, że jesteście mocni i że nauka Boża trwa w was, a zwyciężyliście Złego.
Nie miłujcie świata ani tego, co jest na świecie. Jeśli ktoś miłuje świat, nie ma w nim miłości Ojca. Wszystko bowiem, co jest na świecie, a więc: pożądliwość ciała, pożądliwość oczu i pycha tego życia, pochodzi nie od Ojca, lecz od świata. Świat zaś przemija, a z nim jego pożądliwość; kto zaś wypełnia wolę Bożą, ten trwa na wieki.

Oto słowo Boże.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Mt 5, 8)

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Błogosławieni czystego serca,
albowiem oni Boga oglądać będą.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

EWANGELIA (Łk 2, 41-52)
Powinienem być w tym, co należy do mego Ojca

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jeruzalem na Święto Paschy. Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został młody Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest wśród pątników, uszli dzień drogi i szukali Go między krewnymi i znajomymi. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jeruzalem, szukając Go.
Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami.
Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: «Synu, czemu nam to uczyniłeś? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie».
Lecz On im odpowiedział: «Czemu Mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?» Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział.
Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te sprawy w swym sercu. Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi.

Oto słowo Pańskie.
 
wczoraj
dziś
jutro
 
Refleksja katolika
Człowiek pyta:


Jaką skargę wnosicie przeciwko temu człowiekowi?
J 18,29

***

 

Wieczności, ty się nigdy nie skończysz i pomścisz zniewagę, jaką grzech wyrządził tak dobremu, tak cierpliwemu i miłosiernemu Bogu.
św. Jan Maria Vianney, O szczęściu zbawionych i karze piekielnej

***

 

KSIĘGA III, O wewnętrznym ukojeniu
Rozdział XXXIX. 
O TYM, ŻE CZŁOWIEK NIE POWINIEN SIĘ NIEPOKOIĆ O SWOJE SPRAWY

 

1. Synu, mnie powierz zawsze swoją sprawę, a ja dobrze ją załatwię w swoim czasie. Oczekuj mojej interwencji, a zobaczysz, że ci się powiedzie. Panie, chętnie oddam Ci wszystkie moje sprawy, bo własnym rozumem nie zajdę daleko. Obym nie przywiązywał wielkiej wagi do tego, co się kiedyś zdarzy, ale nie zwlekając zawierzył siebie Twojej woli.

2. Synu, często człowiek zabiega usilnie, gdy czegoś pragnie, ale gdy już osiągnie, zaczyna myśleć inaczej, bo uczucia skupione na jednej rzeczy nie trwają długo, ale raczej popychają człowieka to tu, to tam. Przeto niemała to rzecz nawet w najmniejszym wyrzekać się siebie.

3. Prawdziwa doskonałość polega na zaparciu się samego siebie i dopiero ten, kto to uczyni, jest rzeczywiście wolny i bezpieczny. A przecież odwieczny przeciwnik, wróg wszystkiego, co dobre, nie ustaje w kuszeniu, ale we dnie i w nocy zastawia zdradliwe zasadzki próbując, czy nie zdoła znienacka złowić nieostrożnego w swoje sidła. Czuwajcie i módlcie się mówi, mówi Pan, abyście nie popadli w pokuszenie Mt 26.41.

 

Tomasz a Kempis, 'O naśladowaniu Chrystusa'

***

Wynoś śmieci nie czekając, aż cię poproszą.

H. Jackson Brown, Jr. 'Mały poradnik życia' 

wczoraj
dziś
jutro
 
Komentarz liturgiczny

Posłuszeństwo woli Ojca

Wydarzenie z dwunastoletnim Jezusem w świątyni to jedyny epizod znany z Ewangelii, który opowiada o Jego życiu przed rozpoczęciem publicznej działalności. Święty Łukasz opisuje, co działo się w domu w Nazarecie: „Potem [Jezus] poszedł z nimi, wrócił do Nazaretu i był im posłuszny. A Jego matka zachowywała wszystkie te słowa w swym sercu. Jezus wzrastał w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi”. To bardzo ogólne podsumowanie, ale mówi wiele o atmosferze domu. Takie było przygotowanie Pana do Jego drogi do Jerozolimy, która nie była tylko drogą pielgrzyma, ale stała się drogą Kapłana i Żertwy – Tego, który składał ofiarę i w niej ofiarował samego siebie.

 

Panie Jezu, cichy, pokorny i posłuszny, pragnę dla siebie postawy wyciszenia, skupienia, posłuszeństwa woli Ojca i Twojej świętej Ewangelii. To jest dojrzewanie do pełnego człowieczeństwa. Amen.

 

Rozważania pochodzą z książki
 
Andrzej Kiejza OFMCap
Edycja Świętego Pawła
www.edycja.pl

 

wczoraj
dziś
jutro
 
Refleksja maryjna

Tajemnica spojrzenia

Maryja stojąc "wyprostowana" pod krzyżem, miała twarz prawie na wysokości twarzy Chrystusa pochylonego na krzyżu. Kiedy Jezus powiedział: "Niewiasto, oto syn Twój", z pewnością patrzyła na Niego tak wyraziście, że nie potrzebował wymieniać jej imienia. Któż mógłby przeniknąć tajemnicę spojrzenia Matki i Syna w podobnej sytuacji? W każdym ludzkim cierpieniu istnieje wymiar bardzo intymny, "prywatny", który realizuje się "w rodzinie" pośród tych, którzy są zjednoczeni więzami krwi. Zatem również między Chrystusem i Maryją.

Radość przeraźliwie cierpiąca przepływała z jednego do drugiego, jak woda w połączonych naczyniach. Wypływała ona z faktu, że nie starali się już opierać bólowi, byli bezbronni wobec cierpienia, pozwalali mu dobrowolnie sobą zawładnąć aż do końca. Po walce nastąpił pokój. Stali się jednym w bólu i grzechu całego świata. Jezus bezpośrednio jako "ofiara przebłagalna za nasze grzechy" (por. 1 J 2, 2), Maryja pośrednio, przez swoją podwójną jedność (cielesną i duchową) z Synem.

Ostatnią rzeczą jaką uczynił Syn na krzyżu, zanim odszedł w mrok śmierci wypowiadając słowa: "Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mego" (Łk 23, 46), było pełne miłości uwielbienie woli Ojca. Maryja zrozumiała, że powinna naśladować Go również i w tym. Ona uwielbiała nieprzeniknioną i świętą wolę Ojca, zanim przeraźliwa samotność wtargnęła do Jej duszy i trwała w niej aż do śmierci.
 

R. Cantalamessa

teksty pochodzą z książki: "Z Maryją na co dzień - Rozważania na wszystkie dni roku"
(C) Copyright: Wydawnictwo SALWATOR,   Kraków 2000
www.salwator.com

wczoraj
dziś
jutro
 

Wzbudzaj w sobie niezliczone akty strzeliste do Boga.

Z ‘Dziennika Duchowego' Sługi Bożego ks. Franciszka Jordana (1848-1918), Założyciela Salwatorianów i Salwatorianek.

Modlitwa na dziś
Boże, Ty obdarzyłeś św. Roberta, biskupa, wielką wiedzą i męstwem dla obrony wiary Twojego Kościoła, spraw za jego wstawiennictwem, aby Twój lud zachował tę wiarę nie naruszoną.
Amen.


Patron Dnia



Św. Stanisław Kostka, zakonnik
 
 Patron Polski i jeden z patronów ministrantów

Św. Stanisław Kostka urodził się w Rostkowie na Mazowszu w końcu grudnia 1550 roku jako drugi syn kasztelana zakroczymskiego. Od dzieciństwa odznaczał się nabożeństwem do Najświętszego Sakramentu i do Matki Bożej. Razem z bratem został wysłany do szkół jezuickich w Wiedniu. Miał widzenie Matki Bożej, która poleciła mu wstąpić do zakonu jezuitów. Ponieważ nie mógł liczyć na pozwolenie rodziców, w przebraniu uciekł z Wiednia, pieszo dotarł do Dylingi w Bawarii i zgłosił się u św. Piotra Kanizjusza. Święty ten wysłał go do Rzymu, gdzie św. Franciszek Borgiasz przyjął Stanisława do nowicjatu. W nowicjacie Stanisław budował całe otoczenie wzorowym życiem. Trawiony ogniem miłości Bożej wyprosił sobie śmierć w święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny 1568 roku. Jego relikwie spoczywają w Rzymie w kościele św. Andrzeja na Kwirynale. Św. Stanisław jest patronem Polski.

jutro: św. Januarego

wczoraj
dziś
jutro