Środa, 18 września 2024 r.
imieniny:
Ireny, Irminy, Stanisława, Józefa – wyślij kartkę
Ireny, Irminy, Stanisława, Józefa – wyślij kartkę
Posłuchaj Radyjka
- Aborcja, Eutanazja
- Biblia
- Bóg, wiara, rozum
- Cierpienie, Chorzy
- Cuda
- Czaty
- Dekalog
- Dogmaty
- Duch Święty
- Duchowość
- F.A.Q.
- Filozofia
- Grzech
- Historia Kościoła
- Inne religie
- Jezus Chrystus
- Katechezy
- Kościół
- Maryja
- Misje
- Modlitwa
- Moralność
- Muzyka, kultura, sztuka
- Nawrócenie
- Powołanie
- Prawo kościelne
- Rodzina, Małżeństwo
- Rozważania, opowiadania
- Sakramenty
- Seksualność
- Sekty, okultyzm
- Sens życia
- Spowiedź święta
- Szatan, piekło
- Świadectwa
- Świat wokół nas
- Święci, Świątobliwi
- Tradycje, Liturgia
- Wywiady
- Życie wieczne
Nawrócenie
o. Józef Kozłowski SJ
Gdyby ktoś mnie zapytał, czy wdzięczność jest pierwszym celem Ignacjańskiego Rachunku Sumienia, odpowiedziałbym: oczywiście, że tak. Co więcej, każdemu, kto zaczyna praktykować ten rewelacyjny sposób modlitwy, powiedziałbym, by nie podejmował dalszych kroków bez wcześniejszego doświadczenia wdzięczności i szczerego wyrażenia jej Panu Bogu za Jego dary otrzymane w ciągu tego konkretnego dnia.
Agata Adaszyńska-Blacha
Sakrament pojednania to przede wszystkim rzeczywistość teologiczna. Istotne jest tu działanie Boga. W tym konkretnym przypadku odpuszczenie grzechów i przywrócenie łaski uświęcającej. Wszystko, co jest ludzkie, psychologiczne, co wynika z interakcji dwóch osób, ma drugorzędne znaczenie.
Z Tomaszem Grabowskim OP rozmawia Agata Adaszyńska-Blacha
Andrzej Kosiński
Cichym, negatywnym „bohaterem” dzisiejszej Ewangelii jest czynność szemrania. Jest to postawa przeciwna wierze (Lb 14,11), będąca nie tylko wyrazem niezadowolenia, lecz także oznaką buntu podnoszonego przeciw Bogu. Szemranie jest typową postawą ludu izraelskiego podczas wędrówki przez pustynię. Nawet jeśli szemrze on przeciw samemu Mojżeszowi (Wj 15,24; 17,3) czy przeciw Mojżeszowi i Aaronowi (Wj 16,2; Lb 14,2), to ostatecznie szemranie to zwraca się przeciwko Bogu (Wj 16,7n)...
Marcin Pietrasina SJ
Aby móc coraz bardziej żyć dla Boga, trzeba wzrastać w wewnętrznej wolności (obojętności) wobec wszystkiego, co nie jest Bogiem. Prawdziwy chrześcijanin to człowiek zakochany i to właśnie miłość prowadzi do obojętności wobec wszystkiego, co nie jest związane z Ukochanym. Wzrastająca miłość i zaufanie Bogu umożliwiają rezygnację z dążenia do tego, co po ludzku może wydawać się bardziej pociągające. Nie wybiera się tego, co przyjemniejsze, gdy się rozpoznaje, że Bóg zaprasza do czegoś innego.
Magdalena Prokop-Duchnowska
Wygląda na to, że ludzie funkcjonujący w kieracie produktywności, kultu pracy i szybkiego tempa życia w szczególny sposób tęsknią dziś za ciszą, wytchnieniem i odpoczynkiem. Czego jeszcze szukają, klęcząc wytrwale w obecności Jezusa w Najświętszym Sakramencie? Wytrwanie w ciszy i bezczynności choćby przez kwadrans bywa nie lada wyzwaniem. A jednak chętnych do adorowania Najświętszego Sakramentu nie brakuje. Dlaczego?
o. Joachim Badeni OP
Zobaczenie Boga i spotkanie z Nim ma swój dalszy ciąg. Tak jak zakochani zmierzają w stronę małżeństwa, podobnie osoba pociągnięta urokiem miłości Boga pragnie związać się z Nim na stałe. Wchodzi do Namiotu Spotkania, to znaczy spotyka się z Nim w atmosferze szczególnej intymności. Człowiek zamieszkuje w Bogu, a Bóg w człowieku. To już nie tylko jest spotkanie, ale trwanie w Bogu i przebywanie w Nim.
o. Bartłomiej J. Kucharski OCD
Jezus Zmartwychwstały obiecał wierzącym w Niego dar Ducha Świętego, Parakleta, Pocieszyciela. To pierwsze wylanie Ducha, które nazywamy Zesłaniem Ducha Świętego, stało się nie tylko początkiem Kościoła, ale także początkiem niezwykłej relacji każdego dziecka Bożego ze swoim Ojcem w Niebie. Duch Święty potwierdzał i potwierdza swoje działanie licznymi cudami i znakami...
Johnnie Moore
Co roku obchodzimy wielkie przeżycie duchowe – odnawiające naszą wiarę i oczyszczające duszę – to 40-dniowy post. Kończy się on Wielkim Tygodniem. To wielka kulminacja – sam Bóg składa ofiarę z siebie na drzewie krzyża, niegdyś znaku hańby, dziś znaku zwycięstwa.
Yves Boulvin
Zdarza się, że przeżywamy miłości, które przynoszą rozczarowanie, nie potrafią przetrwać próby czasu, w których miesza się po części egoizm, nieczułość, agresja, blokada, ucieczka. A przecież wszyscy marzymy o miłości bezgranicznej.
W Adwencie 2013 zapraszamy do podjęcia niezwykłej wędrówki w kierunku Narodzenia Pańskiego!
Polecamy
Joanna Gorecka-Kalita
Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę. Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: „Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną" (Rdz 1,27-28). Czym są te słowa pierwszego opisu stworzenia człowieka, jeśli nie afirmacją miłości małżeńskiej wraz z jej wymiarem fizycznym?
Ostatnio dodane
- Od grzechu do obowiązku, czyli kościelne dzieje seksu
- Bóg w dziele stworzenia
- Usilnie wzywać i pokornie prosić
- Nie róbmy z chrześcijaństwa kleiku religijnego... Komentarz Bractwa Słowa Bożego
- Podwyższenie i profanacja
- Kultura serca
- Idźcie i głoście: Misja osób świeckich
- Chrześcijanie to ludzie zmiany, a nie wielbiciele imperiów
- Przedszkolna misja
- Po co czytać książki religijne?
Zobacz także
o. Józef Kozłowski SJ
Jednym z ważnych postulatów II tygodnia Ćwiczeń Duchownych jest prośba, by nie być zależnym od względów ludzkich w dokonywaniu wyborów według woli Bożej. Fałszywe racje i subtelności, pojawiające się w naszym życiu wewnętrznym, dotyczą dobrego ziarna, które sieje Duch Święty w duszy kierującej się ku coraz większemu dobru. Na zasadzie lekkiego powiewu Duch Boży jako siewca dobrych owoców daje konkretne ziarno, które wymaga pewnej troski – wejścia we współpracę z udzielonym w zalążku natchnieniem..
