logo
Czwartek, 05 grudnia 2024 r.
imieniny:
Kryspiny, Norberta, Sabiny, Geralda – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
Wywiad z ks. Rafałem Rausem
Nikogo nie naprawiam
Różaniec
 


Rozmowa z ks. Rafałem Rausem SAC kapelanem w Areszcie Śledczym Warszawa-Grochów

Jakie były początki posługi Księdza w więzieniu?

Wszystko zaczęło się 18 lat temu, jesienią 1992 r., kiedy byłem na trzecim roku seminarium. Pojawiła się nowa praktyka pastoralna - w więzieniu na Grochowie. Przez dwa lata nie wyjeżdżałem z Warszawy z seminarium, a tu nagle mam iść do kryminału. Byłem bardzo przerażony, gdyż uchodziłem za cichutkiego i poukładanego. Jeden kolega chciał się nawet ze mną zamienić - ja miałbym odwiedzać chorych, a on więźniów. Ucieszyłem się, jednak nie dostaliśmy zgody przełożonych na tę zamianę…

W więzieniu posługiwali: ówczesny kapelan więzienny - ks. Andrzej Mazański, proboszcz parafii Świętej Rodziny na Zaciszu, panie i panowie z Bractwa Więziennego, siostry pasjonistki, orionistki i nasza szóstka kleryków. Powoli naprawdę się do tego zapaliłem.

Posługiwałem jako kleryk przez 4 lata i po święceniach kapłańskich chciałem nadal pracować w tym miejscu. Usłyszałem jednak, że nie ma takiej możliwości, że są inne priorytety. Ale Pan Bóg jest ponad wszystkim. Po trzech latach przerwy w 1999 r. wróciłem do więzienia - jako kapelan Aresztu Śledczego. Pomaga mi s. Zacheusza ze Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia oraz wolontariusze.

Na czym polega to specyficzne duszpasterstwo?

Kapłaństwo tak naprawdę wszędzie jest takie samo, a więc przede wszystkim jest to posługa Słowem i sprawowanie sakramentów. W więzieniu oprócz osób skazanych przebywają też osoby tymczasowo aresztowane. Podzielone są na grupy liczące około 50 osób i w takim składzie mogą uczestniczyć we Mszy świętej. Ponieważ więźniów jest dużo, czasem trochę spieszymy się, by kolejni zdążyli. Trzeba pamiętać, że oprócz czasu przeznaczonego na modlitwę mają oni przecież jeszcze inne stałe punkty dnia. Posługa kapelana więziennego to także spowiedź, często przed Mszą. Jeśli ktoś prosi o dłuższą, a trwają one czasem 2-3 godziny, to umawiamy się na konkretny termin. Niekiedy jest to pierwsza spowiedź po kilku latach. Taka zazwyczaj poprzedzona jest poznaniem się, zwyczajnym oswojeniem się ze sobą.

Księdza posługa nie ogranicza się do więziennych murów…

Zgadza się. Z niektórymi osobami utrzymuję kontakt także wtedy, gdy opuszczą areszt. Niedawno błogosławiłem jedno małżeństwo, w lipcu kolejne, zdarzają się również chrzty, pogrzeby. Towarzyszę ludziom jako przyjaciel, jako człowiek, jako kapłan…

Warto dodać, że jestem kapelanem Aresztu Śledczego, a więc zarówno więźniów (mężczyzn i kobiet), jak i pracowników. I dla jednych, i dla drugich jestem księdzem i przyjacielem. Jedni i drudzy są dla mnie tak samo ważni. Błogosławię też małżeństwa pracowników, udzielam w ich rodzinach chrztów, prowadzę katechezy, przygotowuję do bierzmowania itd. Jedni i drudzy to fantastyczni ludzie. Każdy z nas ma przerwy w czynieniu dobra, niektórzy ponoszą konsekwencje tego, przebywając za kratami. 

 
1 2 3  następna
Zobacz także
Roman Zając
Mógłbym bez problemu wymienić kilkadziesiąt tytułów amerykańskich filmów, których bohaterami są aniołowie, lub w których pojawiają się wątki angelologiczne. Hollywood często sięgał po tematy i postacie anielskie, choć czasami w sposób bluźnierczy i obrazoburczy. A jak wygląda sytuacja w Polsce? Czy nasza rodzima kinematografia dołożyła choćby cegiełkę do popkulturowych wyobrażeń aniołów? 
 
Roman Zając
Chociaż cierpienie jest doświadczeniem, w którym chciałoby się Panu Bogu „zwrócić bilet wstępu” do świata, nam nie wolno uciekać, zamykać oczu i serca, myśleć, że jeśli nie będę patrzeć, przeżywać, to może mnie samego nie dotknie. Nie wolno nam nawet przez chwilę pomyśleć, że „załatwiliśmy” ten życiowy problem, posyłając datek na akcje charytatywne w Afryce, udzielając jałmużny żebrakowi, czy oddając swój głos w wyborach na polityczne programy o akcentach społecznych. 
 
ks. Zbigniew Kapłański
Jest proboszczem parafii w kilkutysięcznym miasteczku, spowiada kleryków, wielu ludzi przyjeżdża do niego, często on sam jedzie na Jasną Górę i tam zakłada fioletową stułę? Postanowiłem porozmawiać z nim o spowiedzi - jedna z niewielu okazji, aby o tajemnicy mówić bezpiecznie, z pożytkiem dla Czytelników i bez naruszenia czyjegokolwiek dobra...
 

___________________