logo
Piątek, 29 marca 2024 r.
imieniny:
Marka, Wiktoryny, Zenona, Bertolda, Eustachego, Józefa – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Facebook
 
Drukuj
A
A
A
 
Michał Deja OFMCap
Zbawienne wątpliwości. Medytacje biblijne
Wydawnictwo Serafin
 


Zakochaj się w Biblii! Bez wątpienia jest ona kapryśną "oblubienicą". Jako jej miłośnik będziesz musiał wykazać się wielką wytrwałością i ogromną wręcz cierpliwością, aby zdobyć jej zaufanie i przekonać ją o swej miłości. Jednak kiedy uda Ci się ta trudna sztuka i "oblubienica" uwierzy w Twoją miłość, wtedy niezmiernie Cię obdaruje, uczyni z Ciebie, swojego oblubieńca, człowieka mądrego, czyli szczęśliwego. Będziesz musiał wciąż czuwać i strzec się, aby o swej oblubienicy nie zapomnieć albo, co gorsza, nie zdradzić jej dla łatwiejszej "miłości". Jest ona bowiem zazdrosną "oblubienicą", potrafi zdemaskować niewiernego pseudomiłośnika i srogo go ukarać utratą mądrości. Dlatego ten, kto zafascynuje się jej pięknem i nie zniechęci pozorną niedostępnością, doczeka się owego ogromnego obdarowania, obdarowania głębokim poczuciem sensu samego siebie, tego, kim jest, i tego, co czyni.
 
 

Wydawca: Serafin
Rok wydania: 2016
ISBN: 978-83-63243-36-4
Format: 155 x 215
Stron: 216
Rodzaj okładki: Miękka

 
  
   

 
ODWZAJEMNIENIE MIŁOŚCI JAKO SENS ŻYCIA CHRZEŚCIJAŃSKIEGO (J 15,1-16,3)
…prorokiem dla narodów ustanowiłem cię (Jr 1,5c)
 
Na wstępie drugiego etapu naszych rozważań warto odwołać się do wyżej wskazanego cytatu z Księgi Proroka Jeremiasza. W mowie skierowanej do Jeremiasza Bóg stwierdza, że ustanowił go prorokiem dla narodów. Język hebrajski jest w tym miejscu bardzo precyzyjny, ponieważ bez żadnych wątpliwości sugeruje znaczenie użytego słowa narody. Te narody to z całą pewnością ludy pogańskie - goim, a z tego oczywiście wynika ich zupełna nieznajomość Boga, który objawił się Izraelowi. Zatem Jeremiasz został ustanowiony prorokiem dla narodów, które zupełnie nie znały  Boga i jednocześnie były odwiecznymi nieprzyjaciółmi Izraela. Jeśli dodamy do tego wielowiekową niechęć pogan do Hebrajczyków ciągnącą się od czasów, kiedy przemocą odebrali ziemię ich ojców, to łatwiej wyobrazić sobie "absurdalność" Bożego działania. Znienawidzony Żyd prorokiem? To niemożliwe… A jednak Bóg w swoim słowie wyraża się precyzyjnie i jasno.
 
Może zatem podstęp tkwi w rozumieniu powołania proroka i – ogólnie rzecz ujmując – rozumienia proroctwa? Otóż rzeczywiście, współczesne rozumienie proroctwa często mija się z biblijną ideą proroka i proroctwa. W języku potoczonym prorok to osoba obdarzona darem przepowiadania przyszłości, znająca rzeczy ukryte przed wzrokiem zwykłych śmiertelników. Chociaż w Biblii również znajdziemy takie fragmenty, w których prorok jest uważany za "widzącego" rzeczy ukryte przed innymi3, to jednak nie na tym polegała funkcja powołanego przez Boga proroka. W Bożym zamyśle prorok miał być człowiekiem, który w świetle słowa otrzymanego od Boga interpretuje aktualne wydarzenia w historii życia królów i całego narodu wybranego. Ujmując rzecz inaczej, jego zadaniem była pomoc w zobaczeniu w Bożym świetle tego wszystkiego, czym żyli Izraelici w relacji do Boga i swoich współplemieńców. Oczywiście nie chodziło tylko o ocenę moralną, ale raczej o skutki, jakie niosło ze sobą ludzkie postępowanie. Nawet jeżeli proroctwa były wypowiadane w czasie przyszłym jako coś, co ma się dopiero spełnić, to i tak najczęściej dotyczyły wydarzeń bieżących, aktualnych, czyli tego, czym wszyscy żyli w danym momencie.
 
Powróćmy zatem do naszego motta. Bóg powołał Jeremiasza, aby w Bożym świetle pomógł zinterpretować ludziom nieznającym Boga ich stan duchowy, ich niepowodzenia i bezużyteczne wysiłki, a następnie wskazał na prawdziwego Boga jako na źródło wszelkiego błogosławieństwa, pokoju i sensu trudu podejmowanego po to, aby przeżyć. Dla przykładu warto zacytować fragment proroctwa Jeremiasza będący pięknym zobrazowaniem powołania prorockiego w odniesieniu do obcych narodów.
 
 "Posiali pszenicę, lecz zebrali ciernie:
natrudzili się bezużytecznie.
Wstydzić się muszą swych zbiorów
z powodu gniewu Pana.
To mówi Pan przeciw wszystkim moim złym sąsiadom, którzy
naruszyli dziedzictwo, jakie dałem swemu narodowi, Izraelowi:
Oto ich wyrwę z ich ziemi, lecz i dom judzki wyrwę spośród
nich. Lecz gdy ich już wyrwę, ogarnie Mnie znów litość nad
nimi i przyprowadzę każdego z nich do jego dziedzictwa i każdego
z nich do jego kraju. A jeżeli przyswoją sobie zupełnie
drogi mego ludu, tak że będą przysięgać na moje imię: "Na życie
Pana", podobnie jak nauczyli naród mój przysięgać na Baala,
wtedy mogą rozprzestrzenić się wśród mojego narodu. Jeśli
zaś nie posłuchają, wyrwę taki naród, wyrwę, tak że zginie -
wyrocznia Pana"
(Jr 12,13-17)
 
Opis i interpretacja sytuacji narodów pogańskich przez proroka Jeremiasza jest niezwykle precyzyjna. To nieznajomość objawionego Boga zmusza ich do sprawowanego w lęku o przeżycie kultu Baala. Chociaż Baal był uważany przez pogan za bóstwo odpowiedzialne za płodność i urodzaje, to oddawana mu cześć nie przynosiła żadnych rezultatów (por. 1Krl 18,20-40). Stąd wniosek proroka mówiącego w imieniu Boga Izraela, Boga pełnego miłosierdzia, aby przyjęli za swoje drogi objawione Izraelowi i zaczęli wzywać imienia Pana, a ich los się zupełnie odmieni. Doświadczą rzeczy dotąd zakrytych przed nimi.
 
Historia proroka Jeremiasza jest w naszych rozważaniach ważnym przykładem. Pomaga nam zrozumieć istotę prorockiego powołania chrześcijan. Pan Bóg powołał nas, chrześcijan, abyśmy odwzajemniali miłość, którą Bóg nas umiłował i tak ją ukierunkowywali, aby stawała się proroctwem nowego życia dla tych, którzy żyją w ciemnościach, pozbawieni Bożego światła. Najpotężniejszym, prorockim znakiem królestwa Bożego, które realizuje się w Kościele i sercach pojedynczych uczniów Jezusa Chrystusa, jest miłość nieprzyjaciół. Taka miłość, zupełnie niemożliwa do osiągnięcia o ludzkich siłach, jest najpełniejszym odwzajemnieniem miłości, którą Bóg nas umiłował, gdyśmy jeszcze byli Jego nieprzyjaciółmi. 

1 2  następna
Zobacz także
Dariusz Piórkowski SJ

W świetle nauki apostołów świątynią jest każdy ochrzczony (1Kor 3, 16-17), a Ciałem Chrystusa wspólnota wierzących (Ef 2, 19-21; 1 P 2,5). To jest prawdziwa Boża rewolucja. Bóg nie mieszka jedynie symbolicznie w budynkach z kamienia. Dzięki dziełu Chrystusa i wylaniu Ducha Świętego przebywa w każdym ochrzczonym. Człowiek w jedności ze wspólnotą staje się przestrzenią obecności Boga, który w ten sposób, od środka, w samym rdzeniu chce go przemienić. „Wzniesienie świątyni na nowo” to zmartwychwstanie, re-kreacja człowieka, zapowiadana wcześniej przez proroków.

 
ks. Zygmunt Podlejski
Jezus nie obiecywał ubogim królestwa niebieskiego, by zdobyć ich poparcie. Nie chciał ich również naiwnie pocieszać, żeby pogodniej znosili swoją ziemską niedolę. Jezus zapewniał ubogich, że Ojciec Niebieski stoi po ich stronie, choć w oczach mędrców tego świata, polityków i możnych nie są nic warci...
 
ks. Ryszard Kempiak SDB
Jednym z najpoważniejszych i częstych wyrzutów, jakie Bóg czyni swojemu ludowi w Starym Testamencie jest ślepota, zamknięcie i zatwardziałość serc, które nie pozwalają mu widzieć, docenić i iść za nowościami, jakie Bóg proponuje. Oczywiście, to ludzie powinni nawrócić się do wielkości umysłu i serca Boga, a nie Bóg naginać się do naszych małych i nędznych schematów.
 

___________________

 reklama
Działanie dobrych i złych duchów
Działanie dobrych i złych duchów
Krzysztof Wons SDS