Życie go rozmiata
Czwarty wiersz Psalmu:
Nie tak występni, nie tak:
są oni jak plewa, którą wiatr rozmiata.
Są osoby, do których jesteśmy posłani z Ewangelią. To ci, na których nie spoczywa światło błogosławieństwa Pana. Jak oni wyglądają? Widzimy ich bardzo często w naszym otoczeniu.
Nie tak występni, nie tak... To jest całkiem inny świat. Oni żyją w ciemności zła, w ciemności chaosu, nieładu, bezprawia.
Są oni jak plewa, którą wiatr rozmiata." Często przychodzi do mnie ktoś, kogo życie rozmiata. On nie wie, co z sobą zrobić, nie ma żadnego kierunku w życiu, żyje w nonsensie. Dwudziestoletnie młode drzewo, które schnie i się rozpada, które wiatr rozmiata na wszystkie strony. Przychodzi do mnie, bo czuje, że we mnie jest coś, co nazwalibyśmy błogosławieństwem. On tego nie rozumie, ale to czuje.