logo
Piątek, 26 kwietnia 2024 r.
imieniny:
Marii, Marzeny, Ryszarda, Aldy, Marcelina – wyślij kartkę
Szukaj w
 
Posłuchaj Radyjka
kanał czerwony
kanał zielony
 
 

Różne są rodzaje grzechów. Jest siedem grzechów głównych. Są to: pycha, chciwość, nieczystość, zazdrość (zawiść), nieumiarkowanie w jedzeniu i piciu, gniew i lenistwo. Te złe tendencje, skłonności, inklinacje ku złu są obecne w różnych proporcjach niemal u wszystkich. Gdy są niekontrolowane, stoją u początku wszystkich możliwych grzechów. W zależności od stopnia dobrowolności i świadomości oraz gdy sprawy dotyczą rzeczy ważnych, mogą stać się grzechami ciężkimi. Cięższe grzechy to te wołające o pomstę do nieba. Są nimi: morderstwo, aktywny homoseksualizm, zatrzymanie należnej zapłaty pracownikom oraz uciskanie ubogich, wdów i sierot.

W dzisiejszym czytaniu ewangelicznym Jezus zarzuca swoim oskarżycielom najcięższe z wszystkich grzechów, które nie mogą być odpuszczone. Są to grzechy przeciwko Duchowi Świętemu. „Zaprawdę, powiadam wam: wszystkie grzechy i bluźnierstwa, których by się ludzie dopuścili, będą im odpuszczone. Kto by jednak zbluźnił przeciw Duchowi Świętemu, nigdy nie otrzyma odpuszczenia, lecz winien jest grzechu wiecznego" (Mk 3, 28).

Aby zrozumieć te groźne ostrzeżenie, należy najpierw zauważyć w jakich okolicznościach zostało ono wypowiedziane. Oskarżono bowiem Jezusa że „Ma Belzebuba i przez władcę złych duchów wyrzuca złe duchy" (Mk 3, 22). Można się tylko dziwić nad absurdalnością takiego zarzutu.

Jezus im wtedy odpowiedział: „Jak może szatan wyrzucać szatana?” Złe duchy przecież tworzą jeden obóz i nie leży to w ich interesie, aby siebie nawzajem zwalczać.   Faryzeusze i uczeni w Piśmie obserwując Jezusa mogli zauważyć, że czynił tylko dobro i oskarżanie Go o konszachty z szatanem, to już oczywisty nonsens. Sprzeniewierzanie się prawdzie jest grzechem przeciwko Duchowi Świętemu, który jest Duchem Prawdy.

Te grzechy miały miejsce  w czasach Jezusa i dzieją się również teraz. Bo jak można nazwać grzechy zwolenników i propagatorów aborcji, praw małżeńskich dla homoseksualistów itp.  Popełniane grzechy w dłuższej perspektywie sprawiają, że zło zaczyna jawić się jako dobro i jako osobiste i społeczne prawo.

Aby uzyskać odpuszczenie grzechów, należy najpierw uznać swoją grzeszność. Jak Pan Bóg może odpuścić im grzechy, skoro uparcie twierdzą, że to nie Bóg, ale oni mają rację. W konsekwencji za popełnione grzechy nie będą żałować, ani nie będą dążyć do poprawy. I to jest ostatecznie nieprzebaczalnym grzechem, który przez  Chrystusa jest nazwany grzechem przeciwko Duchowi Świętemu. Zaprzedani złu, swoje przekonania będą  narzucać całemu społeczeństwu, mniemając, że wyzwalają ludzi spod „tyranii” chrześcijańskich zasad wiary i moralności. Wierzymy, że Pan Bóg jest miłosierny i dopóki człowiek żyje ma szansę zbawienia. Jednak koniecznym tego warunkiem jest przyjęcie prawdy, a więc uznanie obiektywnego stanu rzeczy.  Prawda ma wyzwalającą moc, jak nauczał Jezus: „I poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli” (J 8, 32).


diakon Franciszek

diakonfranciszek@gmail.com

***

Biblia pyta:

Duch ludzki zniesie chorobę, lecz złamanego ducha któż dźwignie?
Prz 18,14

***

KSIĘGA III, O wewnętrznym ukojeniu
Rozdział XLIV. O TYM, ŻE NIE NALEŻY DAĆ SIĘ POCIĄGAĆ RZECZOM ZEWNĘTRZNYM


1. Synu, jest wiele rzeczy, o których wcale nie musisz wiedzieć Syr 32,12, raczej myśl o sobie, że choć na ziemi, jesteś już umarły i cały świat jest umarły dla ciebie Ga 6,14. Lepiej jest być głuchym na wiele rzeczy i zajmować się tylko tym, co sprzyja wewnętrznemu pokojowi. Jeśli coś ci się w innych ludziach nie podoba, lepiej odwracać oczy i pozwolić każdemu myśleć swoje, niż wdawać się w kłótliwe rozmowy. Jeżeli mocno utwierdzisz się w Bogu i będziesz zważał tylko na Jego sąd, łatwiej zniesiesz własną porażkę.

2. O Panie, do czegośmy doszli? Patrz, opłakujemy stratę doczesną, pracujemy i zabiegamy o mały zysk, a o uszczerbku duszy od razu zapominamy, przypominamy sobie może dopiero wtedy, kiedy już będzie za późno. Dążymy do tego, co błahe i nieważne, a zaniedbujemy to, co najważniejsze, bo cała istota człowieka wyładowuje się na zewnątrz i jeśli w porę nie zwróci się do wnętrza, całkiem w rzeczach zewnętrznych ugrzęźnie.

Tomasz a Kempis, 'O naśladowaniu Chrystusa'

***

JEGO PRZECZUCIE

Szatan przeczuwa dobrze wieczność swej katuszy,
Ale rozumowaniem to przeczucie głuszy.

Adam Mickiewicz

***

Przebaczaj pierwszy.
 

H. Jackson Brown, Jr. 'Mały poradnik życia' 

Patron  Dnia



Najświętsza Maryja Panna
 
Matka Dobrej Rady


Kiedy Jezus został ukrzyżowany, mimo niepokoju, jaki zapanował w przyrodzie, w sercach tych, którzy ufali Jezusowi, zapanował pokój. Wielki wewnętrzny pokój, napełniający Maryję, udzielał się Jej najbliższemu otoczeniu. Ona wiedziała, że ta Ofiara była potrzebna. Maryja z pełną ufnością poddała się woli Ojca i Syna.

Kult Matki Bożej Dobrej Rady związany jest nierozerwalnie z obrazem Maryi pod tym samym tytułem, który znajduje się w kościele augustianów w Genazzano w Umbrii we Włoszech. Pochodzi z pierwszej połowy XV wieku. Związana z nim jest pewna opowieść. Kiedy w Genazzano budowano kościół dla Matki Bożej i był on już prawie ukończony, na ścianie pojawił się wizerunek Maryi z Dzieciątkiem. Wiadomość o tym szybko się rozeszła. Któregoś dnia przyszli tu dwaj pielgrzymi z Albanii, którzy w obrazie rozpoznali wizerunek Matki Bożej Dobrej Rady ze Szkodry, w swojej ojczyźnie.

Już w XV i XVI wieku obraz zasłynął wieloma łaskami, dlatego w 1682 r. za zgodą papieża Innocentego XI został ukoronowany.

Augustianin o. Andrzej Bacci przyczynił się do rozprzestrzenienia kultu Matki Bożej Dobrej Rady. Podczas ciężkiej choroby złożył on ślub, że jeżeli Maryja uzdrowi go, zajmie się rozprzestrzenieniem kopii tego obrazu po całym świecie. Wypełnił swój ślub, dzięki czemu prawie 70 000 kopii tego obrazu zostało rozwiezionych po całym świecie. W XVIII w. kapituła generalna Zakonu oo. Augustianów podjęła uchwałę, aby kult Matki Bożej Dobrej Rady jeszcze bardziej rozszerzać.
Matkę Dobrej Rady można prosić o orędownictwo, zwłaszcza wtedy, gdy stajemy na rozstaju dróg, gdy musimy podjąć ważne życiowe decyzje. Czcząc Maryję pod tym wezwaniem uznajemy, że może Ona wyprosić nam dar dobrej rady u Ducha Świętego. W chwilach zagubienia i w chwilach ważnych decyzji może nam pomóc.

jutro
: św. Zyty

wczoraj
dziś
jutro