Budować relację z Bogiem

Myślałeś kiedyś o tym, że Bóg chce ci coś powiedzieć? Łatwo przyjąć, że Bóg mówi do ludzi – ale że akurat do mnie może coś powiedzieć? No way! Ale kto z wierzących nie chciałby usłyszeć Boga?! I o ileż bardziej – nauczyć się rozmawiać z Nim? Chęci chęciami, a życie życiem. Próbujemy budować relację z Bogiem, ale w codzienności często zapominamy, że relacja, zaraz po przebywaniu z sobą, opiera się przede wszystkim na… komunikowaniu się.

 

Dziś, po dziewięciu latach życia zakonnego widzę, jak wiele zawdzięczam medytacji ignacjańskiej, którą sam poznałem w nowicjacie w czasie rekolekcji w milczeniu. Wielu z nas, katolików, jest zmęczonych i znużonych klasycznymi formami modlitwy, jakich nauczyliśmy się w dzieciństwie. Pozostając przez wiele lat przy powtarzaniu wyuczonych regułek, tracimy smak rozmowy z Bogiem i często po prostu z niej rezygnujemy. Zastanawiając się nad tym faktem, przyszedł mi na myśl obraz dorastającego dziecka. W pierwszych etapach życia każde dziecko komunikuje swoje potrzeby przez płacz, a ich zaspokojenie – przez uśmiech lub zapadnięcie w sen. Z czasem uczy się ono nazywać pojedyncze rzeczy i czynności, a dzięki temu w prosty sposób wskazuje na to, czego mu brak. Potem próbuje konstruować całe zdania i mówi, czego oczekuje od innych. A ostatecznie zaczyna samodzielnie opisywać to, co się w nim dzieje, i to nawet metaforycznym językiem.

W relacji z Bogiem często zapominamy, że nasze komunikowanie się z Nim należy rozwijać wraz z osobistym rozwojem. W konsekwencji, będąc już dorosłymi ludźmi – wciąż rozmawiamy z Nim na poziomie dziecka uczącego się mówić.

 
Skuteczność modlitwy 
 

Modlitwa recytowana to jedna z wielu form obecnych w Kościele, ale nie jedyna. Inną formą komunikacji z Bogiem stanowią modlitwy myślne, do których należy medytacja ignacjańska. Słyszenie głosu Boga, odczucie głębokiej bliskości z Nim, poddawanie się Jego uzdrawiającej mocy – czy te doświadczenia zarezerwowane są tylko dla spotkań charyzmatycznych? Żadną miarą! Takich wspaniałych rzeczy doświadczam w czasie modlitwy medytacyjnej – i nie tylko ja, ale i wielu ludzi, którym duchowo towarzyszę w czasie ich procesu rekolekcyjnego. Skuteczność tej modlitwy polega przede wszystkim na wchodzeniu w doświadczenie. To ono sprawia, że moje życiowe postawy i zachowania się zmieniają, zmienia się mój stosunek do siebie i otaczającego mnie świata. Jak do tego dochodzi?

 

Kiedy wstępowałem do zakonu, widziałem Boga w krzywym zwierciadle. Próbowałem zasługiwać na Jego miłość. Wielu rzeczy w sobie nie akceptowałem. A uczucia, które się we mnie pojawiały – zjadały mnie od środka.

 

Ale dzień w dzień, siadając do medytacji, wchodziłem wraz z Bogiem w te przestrzenie mojego wnętrza, w które On mnie zapraszał, a które, jak się okazywało, domagały się Jego obecności. Wchodziłem wraz z Jezusem w sceny z Jego życia, a one stawały się dla mnie papierkiem lakmusowym mojej otwartości na innych ludzi, mojego przyznawania się do błędów, przebaczania, gotowości do przyjmowania odrzuconych i pozostawiania tego, do czego byłem przywiązany. Przed ważnymi momentami i decyzjami, klękałem przed Nim na medytacji i słuchając, co On mówi – dochodziłem do zrozumienia siebie i odkrywałem własne pragnienia. Medytacja dawała mi niesamowitą przestrzeń do pracy nad sobą i do otwierania się na Bożą wolę. Choć nie jest ona skomplikowana, zakłada jednak pewne warunki. To, o czym wspomniałem wcześniej, wydarzyć się mogło tylko dlatego, że posiadałem zdolność rozpoznawania i nazywania: poruszeń, które się we mnie pojawiały; myśli, jakie się w mnie rodziły, i uczuć, które na nie wskazywały.

 
Kluczowym podłożem modlitwy medytacyjnej jest zatem kontakt z własnym wnętrzem. Ta jedna prosta umiejętność może sprawić, że doświadczysz dotknięcia Bożej miłości.

 

Medytacja ignacjańska ma pewną strukturę, co pomaga nam w głębszym wejściu w jej treść. Jeśli chcesz nauczyć się tej metody modlitwy, to zapraszam cię na rekolekcje w milczeniu – to najskuteczniejsza droga. Możesz także skorzystać z wielu książek dostępnych dziś w sprzedaży (np. Bóg kocha mnie takiego, jaki jestem, o. Remigiusz Recław SJ) lub znaleźć pomoc w sieci (np. medytacja on-line – co tydzień prowadzona w niedzielę o 21.15 na YouTube). Wierzę, że Bóg, podobnie jak w św. Ignacym, tak i we mnie, i w tobie pragnie dokonać wielkich rzeczy właśnie dzięki tej formie modlitwy.