Sobota, 27 kwietnia 2024 r.
imieniny:
Sergiusza, Teofila, Zyty, Felicji – wyślij kartkę
Sergiusza, Teofila, Zyty, Felicji – wyślij kartkę
Posłuchaj Radyjka
- Aborcja, Eutanazja
- Biblia
- Bóg, wiara, rozum
- Cierpienie, Chorzy
- Cuda
- Czaty
- Dekalog
- Dogmaty
- Duch Święty
- Duchowość
- F.A.Q.
- Filozofia
- Grzech
- Historia Kościoła
- Inne religie
- Jezus Chrystus
- Katechezy
- Kościół
- Maryja
- Misje
- Modlitwa
- Moralność
- Muzyka, kultura, sztuka
- Nawrócenie
- Powołanie
- Prawo kościelne
- Rodzina, Małżeństwo
- Rozważania, opowiadania
- Sakramenty
- Seksualność
- Sekty, okultyzm
- Sens życia
- Spowiedź święta
- Szatan, piekło
- Świadectwa
- Świat wokół nas
- Święci, Świątobliwi
- Tradycje, Liturgia
- Wywiady
- Życie wieczne
A
A
A
Sean Davidson
Św. Maria Magdalena. Zwiastunka miłości eucharystycznej
Świętą Marię Magdalenę po pierwsze, „ponieważ bardzo umiłowała”, a adoracji Jezusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie nie sposób wyobrazić sobie bez miłości do Tego, który z miłości pozostał z nami aż do skończenia świata. Po drugie, jak pisze św. Piotr, „miłość zakrywa wiele grzechów” (1 P 4, 8), o czym św. Maria Magdalena dała świadectwo tak wymowne, że nie sposób przejść obok niego obojętnie.
Książka ta zrodziła się z miłości: istotnie nie jest relacją biograficzną, a raczej świadectwem i medytacją. Czytelnik towarzyszy autorowi w podróży śladami świętej, by uczyć się od niej wrażliwości na obecność Chrystusa, ale też tak jak ona przemieniać własne życie.
| wydawnictwo: Promic rok wydania: 2018 ISBN: 978-83-7502-598-9 format: 135 x 204 liczba stron: 248 oprawa: miękka |
 |
Publikujemy:
Wielki Post 2019
Św. Maria Magdalena. Zwiastunka miłości eucharystycznej
Św. Maria Magdalena. Zwiastunka miłości eucharystycznej
Wielowiekowa tradycja ustna opowiada o licznej grupie bliskich przyjaciół – i wyznawców – Chrystusa wygnanych ze swoich ziem ojczystych w okresie pierwszych prześladowań chrześcijan w Jerozolimie, około 41 roku. Wygnanie należało do praktyk prześladowczych stosowanych powszechnie przez starożytnych władców, którzy pragnęli ograniczyć rozwój religii, uwolnić kontrolowane przez siebie ziemie od kłopotliwego kultu świętych, a przy tym woleli uniknąć bardziej drastycznych środków i ich niepożądanych reperkusji – choćby w postaci męczeństwa. W Ewangelii według św. Jana czytamy, że arcykapłani rozważali stracenie Łazarza wskrzeszonego przez Jezusa, ponieważ „wielu z jego powodu odłączyło się od Żydów i uwierzyło w Jezusa” (J 12, 11). Obawiali się, że ów cud może sprawić, iż cały świat pójdzie za Chrystusem (zob. J 12, 19). W przypadku wspomnianej grupy naśladowców Jezusa władze wybrały opcję wygnania zamiast masowej egzekucji i tym sposobem Łazarz, jak również jego siostra Marta i druga siostra Maria, znana jako Magdalena, znaleźli się w łodzi na Morzu Śródziemnym. Dobili do brzegu w miejscu leżącym obecnie na Lazurowym Wybrzeżu w południowo-wschodniej Francji. Tradycja ustna przekazywana z pokolenia na pokolenie podaje nam następujące imiona uczniów Chrystusa, znajdujących się na łodzi, która dotarła do Francji, nieprzypadkowo nazywanej najstarszą córą Kościoła. Byli to: Maria Magdalena, Marta, Łazarz, Maksymin, Maria Jakubowa, Salome, Marcela, Cedoniusz i Sara. Co ciekawe, co najmniej dwie spośród tych osób były świadkami ukrzyżowania i męki Chrystusa oraz widziały Go już po chwalebnym zmartwychwstaniu.
Świętą Marię Magdalenę często nazywamy Apostołką Apostołów, ale można nazwać ją też patronką adoracji Najświętszego Sakramentu przynajmniej z dwóch powodów. Po pierwsze, „ponieważ bardzo umiłowała”, a adoracji Jezusa ukrytego w Najświętszym Sakramencie nie sposób wyobrazić sobie bez miłości do Tego, który z miłości pozostał z nami aż do skończenia świata. Po drugie, jak pisze św. Piotr, „miłość zakrywa wiele grzechów” (1 P 4, 8), o czym św. Maria Magdalena dała świadectwo tak wymowne, że nie sposób przejść obok niego obojętnie.
Autor wyznaje, że książka ta zrodziła się z miłości: istotnie nie jest relacją biograficzną, a raczej świadectwem i medytacją. Czytelnik towarzyszy autorowi w podróży śladami świętej, by uczyć się od niej wrażliwości na obecność Chrystusa, ale też tak jak ona przemieniać własne życie.
(fragment Wprowadzenia i opis wydawcy)
Wielki Post, i czas Wielkiego Tygodnia to jest najwłaściwszy moment na rozważania dotyczące naszej osobistej relacji z Jezusem, i miłości, którą go darzymy. Niech Maria Magdalena będzie nietylko Zwiastunką miłości, ale i naszą przewodniczką w drodze do pełni Miłości.
W dniach od 15 marca do 21 kwietnia
zapraszamy do codziennych wielkotygodniowych i wielkanocnych rozważań,
które zaczerpnęliśmy z książki "Św. Maria Magdalena. Zwiastunka miłości eucharystycznej"
zapraszamy do codziennych wielkotygodniowych i wielkanocnych rozważań,
które zaczerpnęliśmy z książki "Św. Maria Magdalena. Zwiastunka miłości eucharystycznej"
Niech wybrane przez nas krótkie teksty będą pomocą w dobrym przygotowaniu się do największego wydarzenia, jakie miało miejsce na ziemii: do Zmartwychwstania Pańskiego.
Pierwsze rozważanie pojawi się w Wielki Poniedziałek.
Zobacz także
Fr. Justin
Są tacy, którzy rozpowszechniają przepowiednie pochodzące z rzekomych objawień Matki Bożej. Te przepowiednie są przerażające w swej wymowie. Mówią o rychłym i tragicznym końcu świata oraz o okropnych cierpieniach całych narodów. Czy Kościół oficjalnie wypowiedział się na ten temat?
ks. Marek Kołodziejski
Jak Jezus może nam dać swoje ciało na pożywienie? Naprawdę można, a nawet trzeba pożywiać się Jego Ciałem, aby cieszyć się życiem jako darem, a nie dołączać do chóru narzekających osób, które mówią: nie mam chęci do życia, nic mnie nie cieszy, to życie jest takie trudne. Czy pragniesz żyć z Chrystusem i dla Chrystusa, który cię tak ukochał, że życie swoje za ciebie oddał?
Paweł Hańczak OCD
To jest taki paradoks modlitwy, adoracji, bycia i trwania przy Jezusie i dla Niego. Po pierwsze dając wtedy siebie, jeszcze więcej otrzymujemy. Bóg oczyszcza nasze serca, umacnia je, by bardziej być dla innych. A więc adorując, i słuchając Jezusa zmienia się nasze patrzenie na świat, na rzeczywistość. Zaczynamy patrzeć tak jak On. Tak klarownie i przejrzyście, a jednocześnie z miłością i miłosierdziem wobec drugiego człowieka.
