Trzecia Niedziela Wielkanocna
Nowy lekcjonarz: Dz 3, 13-15. 17-19; Ps 4, 2. 4 i 9 (R.: por. 7b); 1 J 2, 1-5; Por. Łk 24, 32; Łk 24, 35-48;
Stary lekcjonarz: Dz 3, 13-15. 17-19; Ps 4, 2. 4-9; 1 J 2, 1-5a; Por. Łk 24, 32; Łk 24, 35-48;
[biały kolor szat]
PIERWSZE CZYTANIE (Dz 3, 13-15. 17-19)
Bóg naszych ojców wskrzesił Jezusa
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Piotr powiedział do ludu: «Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba, Bóg ojców naszych wsławił Sługę swego, Jezusa, wy jednak wydaliście Go i zaparliście się Go przed Piłatem, gdy postanowił Go uwolnić. Zaparliście się Świętego i Sprawiedliwego, a wyprosiliście ułaskawienie dla zabójcy. Zabiliście Dawcę życia, ale Bóg wskrzesił Go z martwych, czego my jesteśmy świadkami.
Lecz teraz wiem, bracia, że działaliście wnieświadomości, tak samo jak zwierzchnicy wasi. A Bóg w ten sposób spełnił to, co zapowiedział przez usta wszystkich proroków, że Jego Mesjasz będzie cierpiał. Pokutujcie więc i nawróćcie się, aby grzechy wasze zostały zgładzone».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY (Ps 4, 2. 4 i 9)
Refren: Wznieś ponad nami światłość Twoją, Panie.
Albo: Alleluja.
Kiedy Cię wzywam, odpowiedz mi, Boże, *
który wymierzasz mi sprawiedliwość.
Tyś mnie wydźwignął z utrapienia, *
zmiłuj się nade mną i wysłuchaj moją modlitwę.
Wiedzcie, że godnym podziwu czyni Pan swego wiernego, *
Pan mnie wysłucha, gdy będę Go wzywał.
Spokojnie zasypiam, kiedy się położę, *
bo tylko Ty jeden, Panie, pozwalasz mi żyć bezpiecznie.
DRUGIE CZYTANIE (1 J 2, 1-5a)
Chrystus jest ofiarą przebłagalną za nasze grzechy
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła
Dzieci moje, piszę do was, żebyście nie grzeszyli. Jeśliby nawet ktoś zgrzeszył, mamy Rzecznika wobec Ojca – Jezusa Chrystusa sprawiedliwego. On bowiem jest ofiarą przebłagalną za nasze grzechy, i nie tylko za nasze, lecz również za grzechy całego świata.
Po tym zaś poznajemy, że Go znamy, jeżeli zachowujemy Jego przykazania. Kto mówi: «Znam Go», a nie zachowuje Jego przykazań, ten jest kłamcą i nie ma w nim prawdy. Kto zaś zachowuje Jego naukę, w tym naprawdę miłość Boża jest doskonała.
Oto słowo Boże.
ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ (Por. Łk 24, 32)
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Panie Jezu, daj nam zrozumieć Pisma,
niech pała nasze serce, gdy do nas mówisz.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA (Łk 24, 35-48)
Musiały się wypełnić zapowiedzi Pisma
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
Uczniowie opowiadali, co ich spotkało wdrodze i jak poznali Jezusa przy łamaniu chleba.
A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: «Pokój wam!».
Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. Lecz On rzekł do nich: «Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie Mnie i przekonajcie się: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam». Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi.
Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: «Macie tu coś do jedzenia?». Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. Wziął i spożył przy nich.
Potem rzekł do nich: «To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach». Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma.
I rzekł do nich: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jeruzalem. Wy jesteście świadkami tego».
Oto słowo Pańskie.
Patron Dnia
Św. Katarzyna Sieneńska
dziewica i doktor Kościoła
Św. Katarzyna przyszła na świat w roku 1347. Od dzieciństwa poświęciła się Bogu. Jednak rodzice koniecznie chcieli wydać ją za mąż i sprzeciwiali się jej pobożnym skłonnościom. Znosiła wszystko mężnie i z radością, ani przez chwilę nie rezygnując z całkowitego oddania się Bogu. W końcu rodzice pozostawili jej wybór dalszej drogi życia. W roku 1365 przywdziała habit III zakonu dominikańskiego. W roku 1374 podczas wielkiej zarazy heroicznie opiekowała się chorymi. Prowadziła głębokie życie wewnętrzne, pełne umartwień, a jednocześnie wywierała wielki wpływ na ówczesne życie publiczne. Za jej sprawą papież Grzegorz XI wrócił z Awinionu do Rzymu. Prowadziła szeroką korespondencję, dyktowała rozprawy duchowe. Umarła w Rzymie 29 kwietnia 1380 roku. Papież Paweł VI ogłosił ją doktorem Kościoła.
jutro: św. Piusa V