Bogny, Walerii, Witalisa, Piotra, Ludwika – wyślij kartkę
- Aborcja, Eutanazja
- Biblia
- Bóg, wiara, rozum
- Cierpienie, Chorzy
- Cuda
- Czaty
- Dekalog
- Dogmaty
- Duch Święty
- Duchowość
- F.A.Q.
- Filozofia
- Grzech
- Historia Kościoła
- Inne religie
- Jezus Chrystus
- Katechezy
- Kościół
- Maryja
- Misje
- Modlitwa
- Moralność
- Muzyka, kultura, sztuka
- Nawrócenie
- Powołanie
- Prawo kościelne
- Rodzina, Małżeństwo
- Rozważania, opowiadania
- Sakramenty
- Seksualność
- Sekty, okultyzm
- Sens życia
- Spowiedź święta
- Szatan, piekło
- Świadectwa
- Świat wokół nas
- Święci, Świątobliwi
- Tradycje, Liturgia
- Wywiady
- Życie wieczne
Wielkopostna droga do Odkupienia
Przez liturgiczny okres Wielkiego Postu kościół zapraszał nas – jako co roku – do przygotowania naszych serc na święto Wielkiej Nocy. Liturgia Środy Popielcowej przypomniała nam o przemijalności naszego życia. Poszczególne niedziele tego czasu mówiły nam o walce duchowej (kuszenie Jezusa na pustyni i nasze kuszenia) oraz animowały nas do pogłębienia wiary i nawrócenia. Liturgia Wielkiego Tygodnia przypomina nam ostatnie dni życia Jezusa i jego śmierć dla odkupienia człowieka. Zanim zastanowimy się nad kwestią odkupienia, skupmy się na chwilę nad naszą sytuacją ludzką – nad naturą człowieka. Kościół za Jezusem wzywa na nawrócenia.
Odważmy się zapytać: czy człowiek musi się nawracać i zmieniać? Dlaczego? I w jakim kierunku ma przebiegać ta przemiana? Są to pytania, które każdy musi sobie w życiu kiedyś postawić.
Ku harmonii miłowania
Filozof Fryderyk Nietzsche (1844-1900) miał kiedyś wyznać: "Taki jestem, takim chcę być, a was niech diabli wezmą." Gdyby każdy człowiek wyznawał taką dewizę - świat byłyby nie do zniesienia. Skłonność do egoizmu, do kochania siebie bardziej niż innych należy do naszej niedoskonałej natury. Powód takiego stanu rzeczy Biblia traktuje jako skutek nieposłuszeństwa człowieka wobec Boga na początku dziejów. Za namową szatana pierwsi ludzie sięgnęli po zakazany owoc z drzewa poznania dobrego i zła. Kościół nazywa to nieposłuszeństwo grzechem pierworodnym.
Przemiana tej skłonności do egoizmu ku harmonii miłowanie siebie, bliźniego jak siebie samego, i ku miłości pana Boga z całego serca jest naszym życiowym zadaniem.
Poeta Tadeusz Różewicz napiętnował dosadnie egoizm wierszem - pisanym jeszcze w realiach sprzed roku 1989 - pt. "List do ludożerców":
Kochani ludożercy
nie patrzcie wilkiem
na człowieka, który pyta o wolne miejsce
w przedziale kolejowym
zrozumcie
inni ludzie też mają
dwie nogi i siedzenie
kochani ludożercy
poczekajcie chwilę
nie depczcie słabszych
nie zgrzytajcie zębami
zrozumcie
ludzi jest dużo będzie jeszcze
więcej więc posuńcie się trochę
ustąpcie
kochani ludożercy
nie wykupujcie wszystkich
świec sznurowadeł i makaronu
nie mówcie odwróceni tyłem:
ja mnie mój moje
mój żołądek mój włos
mój odcisk moje spodnie
moja żona moje dzieci
moje zdanie
Kochani ludożercy
Nie zjadajmy się
Dobrze
bo nie zmartwychwstaniemy
Naprawdę
Świadomość grzechu w sercach wielu chrześcijan zamazała się w ostatnich dziesięcioleciach. Coraz więcej ludzi bagatelizuje powagę grzechu i uważa siebie za niemal nieskazitelnych, między innymi wskutek ich mglistego i powierzchownego rozumienia grzeszności. Z drugiej strony wciąż spotykamy osoby, które wiedzą, że przekonanie jakoby niczego nam już nie brakowało do szczęścia jest kłamstwem, lecz ulegając własnej słabości, ciągle się potykają i popadają w drugą skrajność: smutek i przygnębienie.
